بخششی بی‌دریغ

هفتمین جلسه از دوره اول کارگاه‌های آموزش خصوصی کنگره۶۰، همسفران نمایندگی وحید با استادی راهنما دنور همسفر الهه، نگهبانی راهنما دنور همسفر سمیه و دبیری راهنمای تازه‌واردین همسفر طاهره با دستور جلسه «گلریزان» روز سه‌شنبه ۲۰ آبان‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را هزاران بار شاکرم به‌خاطر این روز زیبا که در کنار شما عزیزان هستم. هم‌چنین از استاد سردار تشکر ویژه دارم که توفیق حضور در این جایگاه را برای من فراهم کردند. از نگهبان محترم لژیون سردار، ایجنت گرامی خانم مریم، گروه مرزبانی و راهنمای دلسوز خودم، خانم ندا، صمیمانه سپاسگزارم. امروز، روز جشن بزرگ کنگره۶۰ است. پیش از هر چیز، به جناب مهندس و خانواده گرامی ایشان، و نیز به همه اعضایی که صادقانه و عاشقانه در ساخت و پایداری این مجموعه نقش داشته‌اند، تبریک می‌گویم. واقعاً کار عظیمی است که بتوان چنین نهادی گسترده را بنیان نهاد و در مسیر رشد و دانایی نگاه داشت؛ و ما همه به نوعی در این ماندگاری سهیم هستیم. دستور جلسات کنگره که توسط جناب مهندس با دقت و بینش عمیق طراحی شده‌اند، هرکدام بازتابی از علم، تفکر و خودشناسی است.

این جلسات ما را به جست‌وجوی درونی و شناخت مسیر زندگی‌مان هدایت می‌کنند؛ به این‌که بدانیم از کجا آمده‌ایم، در کجا ایستاده‌ایم و به کدام مقصد می‌خواهیم برسیم. گلریزان چه درسی برای ما دارد؟ این مراسم زیبا، پیام‌هایی ژرف برای انسان به همراه دارد: یاد می‌دهد بخشنده باشیم، قدردان باشیم، و بدون چشم‌داشت عشق بورزیم. گلریزان ما را به سرچشمه محبت می‌رساند؛ جایی که بخشش بی‌دریغ و بی‌انتظار، قدرت درونی ما را افزایش می‌دهد و ما را در مسیر دانایی و روشنایی قرار می‌دهد. در وادی اول آمده است: آغاز خلق از یک فکر و اندیشه است. فکری که ما را در جهت سازندگی پیش ببرد، سرآغاز رشد خواهد بود. استاد سردار در کتاب «۶۰ درجه زیر صفر» می‌فرمایند: «هرگاه اندیشه انسان در مسیر ساختن و سازندگی حرکت کند، بی‌تردید به خواسته‌اش خواهد رسید؛ اما اگر این اندیشه آلوده به نفی و تخریب باشد، قالب درونی او معیوب خواهد شد.»

هر اندازه که ما در مسیر سازندگی تلاش کنیم، ساختار درونی‌مان وسعت بیشتری می‌گیرد و این سازندگی در آینده در وجودمان نهادینه خواهد شد. ورود هر فرد به کنگره۶۰ نقطه آغاز تحولی بزرگ است. همه ما با حال خراب وارد شدیم، اما امروز به لطف آموزش‌ها، احترام، و امنیتی که کنگره به ما هدیه داده، به حال خوش و تعادل رسیده‌ایم. پس اکنون نوبت بازپرداخت عشق است؛ نوبت آنکه دانشی که آموخته‌ایم، در خدمت دیگران و در مسیر بخشش به‌کار گیریم. گلریزان برای من یادآور همین اصل است؛ اگر بتوانم در مسیر عشق و محبت گام بردارم و در حد توان خود ببخشم، بر نفس خویش مسلط‌تر خواهم شد. همه ما در آغاز راه شاید در پایین‌ترین مراتب نفس قرار داشتیم، اما امروز می‌آموزیم که باید نفس را مدیریت کنیم تا به تمرکز و تفکر صحیح برسیم. هر حرکت ما اگر با آگاهی و علم درونی انجام شود، ما را در مسیر درست قرار می‌دهد و حال خوشی پایدار را به همراه دارد، حالی که دیگر بازگشتی به گذشته تاریک ندارد.

استاد سردار می‌فرمایند: «بسیاری از انسان‌ها از اشتباهات خود درس نمی‌گیرند و می‌خواهند به‌تنهایی معلم خود باشند، و این بزرگ‌ترین گره هر انسان است.» رشد مالی و معنوی یک‌شبه حاصل نمی‌شود؛ تنها از طریق اعمال نیک، تغییر تفکر، و رعایت قانون ذره‌ذره می‌توان به نعمت حال خوش دست یافت؛ نعمتی که خداوند به انسان در مسیر ارزش‌ها وعده داده است. کنگره۶۰ متعلق به هیچ‌کس به‌تنهایی نیست؛ هر یک از ما نقشی مؤثر در پایداری و پیشرفت آن داریم و باید آن را درست ایفا کنیم. حتی اگر توان مالی ما اندک است، همین قدم نخست ما ارزشی بزرگ دارد. تازه‌واردان باید به خود فرصت بدهند تا با عمل نیک و عمل سالم آغاز کنند. به‌قول استاد سردار: «علم، تنها در دانستن خلاصه نمی‌شود؛ علم حقیقی آن است که به مرحله عمل برسد.» در پایان هم این نکته را یادآور می‌شوم که کنگره مختص شخص خاصی نیست؛ تک‌تک ما نقش مؤثری در ماندگاری کنگره۶۰ در جهت پیشبرد اهداف کنگره داریم و باید نقش خودمان را به‌درستی انجام دهیم.

مرزبانان کشیک: همسفر لیلا و مسافر مهدی
عکاس: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون سوم) 
تایپیست: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ندا (لژیون پنجم) دبیر دوم سایت
ارسال: همسفر عفت رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هفتم) دبیر اول سایت 
همسفران نمایندگی وحید