گروه خانواده- گلریزان فرصتی برای انسان

اولین جلسه از دوره اول سری جشن‌های کنگره‌۶۰ ویژه همسفران نمایندگی علی عصارزاده به استادی دنور مرزبان همسفر نگین، نگهبانی دنور راهنما همسفر رؤیا و دبیری دنور همسفر فاطمه با دستور جلسه گلریزان روز یکشنبه ۱۸ آبان ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

داروی دردم گر تویی

 در اوج بیماری خوشم 

خداوندا مرا در راه و مسیری قرار ده که برای آن آفریده شده‌ام؛ در رابطه با جشن گلریزان باید بگویم که در اصل گلریزان به معنی بخشش است؛ یعنی فرصتی برای انسان‌ها که خود را بسنجند تا به این موضوع برسند که آیا قادر است از چیزی که خدا به او عطا کرده، بگذرد یا خیر؟

هر بخششی زمان خاص خود را دارد؛ پس زمان را غنیمت بشماریم. انسان‌ها در کل دارای دو صورآشکار و پنهان هستند و در ظاهر با ورود به کنگره آلودگی‌ها و ناخالصی‌های وجودی خود را پالایش می‌کنند؛ اما در صورپنهان نیز وقتی وارد کنگره می‌شوند، باید شاهد تغییرات و تفاوت‌ها باشند.

وقتی وارد کنگره شده، متوجه می‌شویم که با وجود هر ضدارزشی در ابتدا باید به صورت تدریجی خود را ببخشیم و سفر اول و دوم صرفاً به این معنا نیست که فقط سی‌دی‌های خود را بنویسیم؛ بلکه تأکید می‌شود با نوشتن سی‌دی‌ها به شناخت خود برسیم، یعنی همان خویش خویشتن؛ در قسمت بعد باید بدانیم انسان‌ها به هم نیازمند هستند، اما محتاج هم نیستند؛ بلکه انسان فقط محتاج خداوند است، پس خدا او را در مسیری قرار داده است که به حال خوش برسد.

مهندس دژاکام فرمودند: کسی که ثروت میلیاردی دارد و پس‌انداز می‌کند، کار زیادی انجام نداده است؛ اما کار کسی که از خرجی روزانه خود پس‌انداز می‌کند، ارزشمند است. داشته‌های الان زندگی ما همان داشته‌های گذشته ما است، اما با شناخت و آگاهی به مسائل درک لازم را پیدا کرده‌ایم.

سرمایه انسان مال و منال نیست، بلکه آرامش وجود او است که بتواند به دیگران کمک کند، بنابراین بخشی از پس‌انداز و مال انسان متعلق به خود او نیست و باید ببخشد تا ظرف درونی وجود فرد با چیزهای جدید پر شود.

اگر بخواهیم عمیق‌تر نگاه کنیم، ما هر لحظه در حال بخشیدن هستیم تا به آرامش درونی و حال‌خوش برسیم و آرامش ما یعنی رفاه و خوشبختی، پس این‌گونه نیست که بگوییم حال‌خوش‌ها را برمی‌داریم و تلخی‌ها را دور می‌اندازیم تا مشکل و سختی نباشد و آرامشی نیست؛ زیرا این دو مکمل هم هستند؛ مشکلات همیشه هستند، اما ما آگاه‌تر شدیم و با جان و دل آن‌ها را می‌پذیریم و درصدد حل آن‌ها برمی‌آییم؛ آگاهی یعنی هر مشکل آمده است تا من با پذیرش و حل کردن آن مسیر جدیدی برای ارتقاء خود باز کنم، پس آرامش یعنی بخشیدن؛ چه از‌ نظر نگاه، دل، کلام و چه از نظر مال؛ بخشیدن از دل می‌آید و لژیون سردار یعنی با اندک هم می‌شود پا به جهانی فراتر از چشم جهانیان گذاشت، مهم نیت کردن بخشش است.

 در اندک من تویی فراوان 

هر سال سعی کنیم کاسه وجود خود را بزرگ و بزرگ‌تر کنیم و پله‌های ترقی در مقابل ما قرار دارند؛ هر پله‌ بالاتر یعنی قدمی محکم‌تر؛ یعنی من ذره‌ذره ناخالصی‌های وجود خود را پالایش کنم تا در جایگاه رضا و تسلیم قرار بگیرم. ما مقروض و مدیون کنگره هستیم و قرار نیست که سفر تمام شد، همه چیز تمام شود، بلکه سفر ما تازه شروع می‌شود و روزی نیاز ما در دست دیگران بود و با بخشش آن‌ها مسیر برای ما گشوده شد و اکنون نیاز افرادی دیگر و فردای کنگره۶۰ در دست‌های ما قرار دارد؛ پس با خود بگوییم که حال‌خوش ما چه‌قدر ارزش دارد؟ چطور بی حرکت بشینیم و رفتن قطار را نظاره‌گر باشیم؛ این قطار به شدت در حال حرکت است  و سر ساعت داخل ایستگاه می‌ایستد و اگر من دیر برسم، کاهلی از من است؛ گر گدا کاهل بود، تقصیر صاحب‌خانه چیست؟ پس قبل از حرکت قطار با اندک خود بلیط ایستگاه بعدی را تهیه کنیم.

لژیون سردار همان قطاری است که با وجود سرعت زیاد، آب در دل ما تکان نمی‌خورد؛ ما مانند نهالی خشکیده بودیم  که با بخشش دیگران درخت وجودی ما آبیاری شد و قد کشید؛ حال فصل شکوفایی غنچه‌های ما است؛ لیک می‌دانیم با هر بخشش در مقابل طوفان قدرتمندتر خواهیم شد و در جشن گلریزان این شکوفه‌های بخشش پای درختان می‌ریزند و هر بیننده‌ای را محصور خود می‌کنند و عزیزان خسته در راه از عطر و زیبایی این شکوفه‌ها به وجد می‌آیند و تمایل به پیوند پیدا می‌کنند و همراه عزیزان خود مسیر گلباران شده را می‌پیمایند تا به آرامش برسند.

بیایید گلریزان را گلباران عشق خود کنیم.

برگزاری جشن گلریزان

مرزبانان کشیک: همسفر منصوره و مسافر کاظم
تایپیست: همسفر میترا رهجوی راهنما همسفر رؤیا (لژیون دوم) دبیر سایت
عکاس و ارسال: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی علی عصارزاده  مشهد