دلنوشته‌ای درباره‌ی هفته گلریزان

💎دلنوشته‌ای درباره‌ی هفته‌ی گلریزان

از دلِ من، مسافر مسعود

گلریزان، فقط بخشش مال نیست؛ بخششِ دل است، بخششِ عشق است.
در این هفته، کنگره ۶۰ بوی مهر می‌دهد، بوی همدلی و سپاس از نعمتی بزرگ؛ نعمت رهایی.
ما آمده‌ایم تا ذره‌ای از آن‌چه به رایگان گرفتیم، بازگردانیم تا چراغ راه برای دیگران هم روشن بماند.

یاد گرفته‌ام که وقتی می‌بخشم، در حقیقت از دارایی‌ام کم نمی‌شود، بلکه از منِ تاریکم کاسته می‌شود و منِ روشنم جان می‌گیرد. گلریزان یعنی تمرین عشق بی‌قید و شرط؛ یعنی دل را رها کنی از ترس و تردید، و بگذاری جاری شود در مسیر احسان.

هر اسکناس، هر هدیه، هر لبخند، دانه‌ای است که در زمین عشق کاشته می‌شود؛ و این زمین، پربارترین زمین دنیاست.
مهندس عزیزمان دژاکام چراغی را روشن کرده‌اند که تنها با مشارکت ما روشن می‌ماند. پس بیایید در هفته گلریزان، هرکدام شمعی باشیم در روشنایی این راه. 🌿