هدف از آموزشها و جهانبینی و سیدیها، ساختن عارف، فیلسوف، یا دینداری نیست، هدف این است که بتوانیم درست زندگی کنیم و از زندگی برخوردار شویم.
انسان ممکن است مطالب زیادی را بداند، مهم نیست انسان چه دارد و یا میداند، مهم این است که با مسائل به چه صورتی برخورد می کند. آیا میتواند دانستهها را کاربردی وعملی نماید؟ زیرا دانستن وعمل نکردن به آنها هیچ ارزشی ندارد.
تمام صحبتها در مورد ماوراء، قرآن، فرمان و تقدیر تنها به خاطر این است که بتوانیم هم از زندگی برخوردار باشیم و هم به روزنه موجودیت نزدیک شویم.
انسان برای این که در فردوس قرار بگیرد و به آرامش برسد، باید همیشه تلاش و کوشش نماید، زیرا در سکون هیچ چیز به وجود نمیآید و جهان در حرکت است. برای رسیدن به نتیجه باید از سختیها عبور کرد، حتی موفقیت برای کشورها و افراد دراثر کار مداوم و تلاش و کوشش میسر است.
نیروی انسانها در سطح جهانی، به دلیل ندانستن بسیاری از مطالب رو به تحلیل میرود. و اگر به مطالب آگاه باشند، نیرو به دست میآورند.
انسانها وقت گرانبهای خود را با مسائل پوچ و بیارزش، سخنچینی، یا فضولی در کار دیگران هدر میدهند، و همین موضوع باعث ازدست دادن نیرو و انرژی میشود. خوابیدن زیاد تا ساعت ۱۰ یا ۱۱ صبح، یا بیدار ماندن تا پاسی از شب، فاجعهبار است و عمر انسان را کوتاه کرده و انواع مریضیها را به وجود میآورد.
ایستادگی و مقاومت در برابر مشکلات به انسان کمک میکند که به قدرت و توانایی فکر و عمل پی ببرد، زیرا ترس تفکر را می خورد، و تفکر خورده شده مانند غذای مانده و مسموم است و ممکن است انسان را به کشتن دهد. بنابراین در هنگام بروز هر مشکلی، باید آرامش داشت، عجله نکرد و؛جوانب را در نظر گرفت، تا یک راه منطقی پیدا کرد.
جسم انسان یک وسیله است و در اختیار روح و نفس قرار دارد. جسمی که همانند شماست، مثل خویشاوندان خونی ممکن است که نسبتی داشته باشد، اما روحش هیچ نسبتی با شما نداشته باشد؛ در نتیجه دنبال روح مشترک رفتن و یافتن خویش خویشتن است. روح مشترک میتواند به یاری انسان بیاید. شاید هیچ ارتباط خونی نداشته باشد، ولی از نظر روحی در ارتباط است. روح مشترک میتواند راهنما یا خدمتگزار بدون تمنا باشد تا شما را از ظلمت خارج کند. جمع این روحها را یدواحده میگویند و ما در هر جهانی باشیم خویشانی داریم.
هر آنچه در زندگی انسان پیش میرود مربوط به خواست و تقدیر است، که به فرمان الهی صورت میپذیرد. تقدیر به معنای قدر و اندازه است و مانند نامهپیشین که عمل کرد انسان است. اگر خواست و تقدیر به مرحله لازم برسد، فرمان الهی صادر میشود و ما هیج دخالتی در آن نمیتوانیم داشته باشیم.
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون پنجم)
رابطخبری: همسفر آسیه رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون پنجم)
ویراستاری و ارسال: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی باغستان کرج
- تعداد بازدید از این مطلب :
53