باید بتوانیم با آموزش، دانسته‌های خود را به عمل تبدیل کنیم

همسفر طاهره؛
 
در وادی پنجم یاد می‌گیرم؛ تفکر خود را به عمل درآورم؛ باید حرکت کرد تا حرکت انجام نگیرد هیچ کدام از مشکلات ما حل نمی‌شود و به مقصود نمی‌رسیم.
باید بتوانیم با آموزش دانسته‌های خود را به عمل تبدیل کنیم و برای درمان اعتیاد حرکت نماییم.

در این وادی می‌آموزم صبر، قناعت و توکل داشته و راضی و تسلیم باشم تا به درمان و رهایی برسم. صبر و حوصله یکی از مهم‌ترین مفاهیمی است که باید به آن توجه کرد و هر کاری برای انجام به گذشت زمان نیاز دارد.
صبر صفت زیبایی است؛ اگر صبر نباشد به درمان رسیدن بسیار سخت می‌شود. صبر یعنی؛ برای انجام هر کاری باید زمان را همراه با سعی و تلاش در نظر بگیریم. قناعت نیز بسیار مهم است؛ باید قناعت کرد، قدر و اندازه دارایی‌های خود را دانست و با کوشش بنای زندگی خود را محکم نمود.

توکل بر خداوند مرحله مهمی در رسیدن به نتیجه است. کارهای خود را به نحواحسن انجام دهم. اگر به مشکلات برخورد کردم و کاری از دست من بر نمی‌آمد به خداوند توکل کنم؛ چون خداوند همیشه یار و یاور ما خواهد بود.

همسفر سمیه؛

وادی‌ها در کنگره60 مانند؛ پله‌هایی هستند که ما را به رهایی، درمان و حال خوب می‌رسانند. چهار وادی اول نحوه صحیح تفکر کردن را به من آموزش می‌دهند و یاد می‌گیرم که ساختارها ابتدا در ذهن ما بوجود می‌آیند.

با ورود به وادی پنجم متوجه شدم که فکر کردن به تنهایی من را به نتیجه نمی‌رساند. برای رسیدن به اهداف خود ابتدا باید درست فکر کنم، سپس تفکر را به عمل تبدیل نمایم. در این راه علاوه‌بر تلاش خود باید آموزش صحیح نیز دریافت کنم.

برای به دست آوردن نتیجه بهتر باید از ضد‌ارزشهایی مثل؛ غیبت، تجسس و قضاوت دوری کنم و اگر در گذشته مرتکب خطایی شدم آن را اصلاح نمایم تا بتوانم تمرکز کافی بر هدف و مسیر مورد نظر خود داشته باشم.

در مسیر رسیدن به هدف باید صبر داشته باشم و از عجله کردن بپرهیزم، قناعت پیشه کنم و سعی نمایم از کم‌ترین امکانات بیش‌ترین بهره را ببرم و در زندگی همیشه به پس‌انداز کردن اهمیت بدهم.

با رعایت همه این نکات به خدا توکل کنم، نتیجه را به او واگذار کنم و در برابر خواست قدرت مطلق راضی و تسلیم باشم.

همسفر زهره؛

در وادی پنجم گفته می‌شود: « در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست، بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید ». یعنی؛ باید حرکت کنم و اگر ساکن باشم اتفاقی نمی‌افتد؛ زیرا تفکر به تنهایی راه‌ حل مشکل نیست.

در این وادی ما حرکت خود را آغاز می‌نماییم؛ ولی این حرکت باید درست و اصولی باشد تا به بیراهه نرویم.
این‌جا باید ساختارهای فکری خود را به عمل درآورم، اجرا کنم و برای رسیدن به آرامش، تزکیه و پالایش انجام دهم.

در وادی ۷ پله برای حرکت در نظر گرفته شده است.
ابتدا برگشت از ضدارزش‌‌ها که به کمک آموزش دیدن می‌توانم انجام دهم.
سپس خودداری مطرح می‌شود که به معنای این است؛ از خود مراقبت کنم و تا زمانی که از درستی و نادرستی کاری مطمئن نشدم آن را انجام ندهم. قناعت کنم و به آن‌چه دارم قانع باشم. صبر به من می‌آموزد برای رسیدن به اهداف و حل مشکلات باید صبور بود و در برابر سختی‌ها مقاومت کرد.

از تجسس در کار دیگران دوری کنم و بیشتر بر روی کارهای خود تمرکز نمایم.

پس‌انداز کنم تا در مواقع لزوم از آن استفاده کنم.
در پایان به قدرت مطلق توکل کنم و در برابر تقدیر الهی راضی باشم.

نویسند‌گان: همسفر طاهره، همسفر سمیه ( آ )، همسفر زهره رهجو راهنما همسفر شهلا (لژیون دوم)
رابط‌خبری: همسفر سمیه ( آ ) رهجو راهنما همسفر شهلا (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر محدثه رهجو راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی امیر اراک