مصرف طولانی‌مدت شیشه منجر به اختلالات شناختی می‌شود

شیشه، که به‌طور علمی به نام متامفتامین شناخته می‌شود،یک ماده شیمایی است که در آزمایشگاه‌ها ساخته می‌شود، یکی از مواد مخدر بسیار قوی و اعتیادآور است. متامفتامین یک محرک قوی از خانواده آمفتامین‌ها است. معمولاً به صورت کریستال‌های شفاف یا پودر سفید رنگ وجود دارد.

روش‌های مصرف آن شامل:

۱) استنشاق: یکی از رایج‌ترین روش‌ها است که افراد آن را از طریق بینی استنشاق می‌کنند.
۲) تزریق: برخی افراد برای تأثیر سریع‌تر، آن را تزریق می‌کنند.
۳) خوردن: ممکن است به صورت قرص مصرف شود.

تأثیرات شیشه و دیگر مواد مخدر جدید می‌تواند بسیار متنوع و جدی باشد، تأثیرات شیشه هم روحی و هم جسمی است. اگر بخواهیم به چند نکته کلیدی اشاره کنیم: عوارض جسمی و روانی: شیشه می‌تواند منجر به مشکلاتی از قبیل افزایش ضربان قلب، اضطراب، توهمات بصری یا شنوایی، پارانویا و درازمدت به مشکلات روحی جدی‌تر منجر شود.

نحوه عملکرد آن به این صورت است که، شیشه با افزایش سطح دوپامین در مغز، احساس شادابی و خوشحالی را به وجود می‌آورد، این عمل می‌تواند منجر به ایجاد وابستگی شدید شود. اثرات آن به صورت کوتاه مدت و بلند مدت است. تاثیر کوتاه‌مدت آن افزایش انرژی و بیداری می‌باشد، مصرف‌کنندگان ممکن است احساس انرژی و توان بیشتری کنند و به مدت طولانی‌تری بیدار بمانند، برخی افراد رضایت از افزایش تمرکز و عملکرد خود گزارش می‌کنند، اما این اثرات موقت است.

اثرات بلندمدت آن مشکلات روانی است که برای مصرف‌کننده بوجود می‌آید، مصرف‌کنندگان ممکن است با مشکلاتی مانند: اضطراب، افسردگی و پارانویا روبه‌رو شوند. این مشکلات می‌توانند به مرور زمان شدت یابند. تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف طولانی‌مدت شیشه می‌تواند منجر به اختلالات شناختی؛ از جمله مشکلات حافظه و کاهش توانایی تمرکز شود. استفاده مکرر می‌تواند باعث مشکلات روانی مانند: اضطراب و افسردگی شود. همچنین، اختلالات حافظه و توجه نیز ممکن است در اثر مصرف طولانی‌مدت آن بروز کند که منجر به اختلالاتی در جسم شود. مصرف‌کنندگان ممکن است در معرض بیماری‌های قلبی و مشکلات تنفسی قرار بگیرند. در ضمن شیشه می‌تواند به بافت‌های ریه آسیب برساند.

در سال‌های اخیر، مواد مخدر جدیدی نیز در بازار ظهور کرده‌اند که هر کدام عوارض خاص خود را دارند. مواد جدید مثل «اسید» یا «کتامین» نیز می‌توانند عوارض مشابه شیشه  و حتی خطرناکتر داشته باشند. اسید یا  LSD  یک ماده روان‌گردان می‌باشد و به‌دلیل اثرات تغییر دهنده ادراک و حالت‌های ذهنی، به‌طور غیرقانونی استفاده می شود. مصرف LSD می‌تواند تأثیرات شدیدی بر روی ادراک حسی، احساسات و تفکر ایجاد کند، این تأثیرات شامل توهمات بصری و شنوایی است.

کتامین یک داروی  مسکن، ضد درد و بی‌هوش‌کننده بوده که به صورت پودری یا مایع موجود است.در پزشکی غالباً در جراحی‌های کوتاه‌مدت و به‌عنوان داروی بی‌هوشی برای کودکان و بزرگسالان به‌کار می‌رود. در مواردی، از آن برای درمان افسردگی شدید نیز استفاده می‌شود. در مصرف غیرپزشکی به‌دلیل اثرات روان‌شناختی که ایجاد می‌کند، به عنوان یک مخدر مورد استفاده قرار می‌گیرد. کتامین می‌تواند احساساتی مانند جدا شدن از بدن و تغییرات شدید در احساسات و ادراکات را ایجاد کند. این حالت باعث جذابیت برای برخی از کاربران می‌گردد. دلیل دیگر مصرف ممکن است احساس آرامش و تسکین از اضطراب را به مصرف‌کنندگان آن بدهد که به‌عنوان تجربه‌ای دلپذیر تلقی می‌شود.

از مخدر های دیگر به ماری جوانا اشاره می‌کنیم، ماری‌جوانا از گیاه کانابیس به دست می‌آید و به عنوان یک ماده مخدر در بسیاری از کشورها مصرف می‌شود. تاثیرات آن شامل: افزایش احساس خوشحالی، آرامش و تغییر در احساسات ادراکی است. از دیگر اثرات آن می‌توان به افزایش اشتها و کاهش حس درد اشاره کرد.

وقتی یک فرد ماده مخدر مصرف می‌کند، این ماده به سرعت از طریق جریان خون به مغز می‌رسد و از سد خونی مغز عبور می‌کند. در آن‌جا، با گیرنده‌های عصبی خاصی تعامل می‌کند و باعث ترشح غیرطبیعی انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند دوپامین می‌شود. این ترشح ناگهانی دوپامین، احساس لذت و سرخوشی شدیدی ایجاد می‌کند که هسته اصلی شکل‌گیری اعتیاد است، با مصرف مداوم عمل جایگزینی در جسم رخ می‌دهد که مخدرهای بیرونی جایگزین مخدرهای درونی شده و این‌گونه شخص دچار اعتیاد می‌شود.

کنگره‌۶۰ یک سازمان مردم نهاد است که اعتیاد را بیماری می‌داند و روش درمانی بیماری اعتیاد، روش DST با شربت OT است که یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای علمی جهان بشریت می‌باشد و اولین بار در جهان به دست آقای مهندس حسین دژاکام کشف شد.

عبارت (D): مخفف کلمه دژاکام برابر با ضریب ۰/۸ است.
عبارت (S): به مفهوم پله یا استپ ۲۱ روزه است.
عبارت (T): مخفف کلمه زمان، یعنی طول مدت درمان که حداقل ۱۰ الی ۱۱ ماه است.
در روش DST ما با سه مؤلفه روبه‌رو هستیم، داروی مناسب، زمان مشخص و مقدار مشخص. داروی مناسب که همان شربت تریاک می‌باشد، در پله‌های ۲۱ روزه و به مقدار معین مشخص شده است، بر‌ اساس میزان تخریب، شخص وارد پروسه درمان می‌شود و در مدت زمان ۱۰ الی ۱۱ ماه سیستم شخص کاملا بازسازی و فرد به درمان کامل می‌رسد.

در روش DST شخص به مدت ۱۰ الی ۱۱ ماه سفر می‌کند و در طول این مدت علاوه بر درمان جسم، روان ‌هم درمان می‌شود، زمان در این روش نقش مهمی دارد؛ زیرا با فرصت دادن به جسم و مصرف داروی اپیوم که همان شربت تریاک است، در فاصله‌های زمانی مشخص و مساوی جسم بازسازی می‌شود.
در روش DST  از کامل‌ترین و بهترین دارو که همان OT یعنی اپیوم تینکچر است برای درمان هر نوع ماده‌ی مخدری استفاده می‌شود و تنها دوز مصرفی هر فرد نسبت به ماده مخدر مصرفی متفاوت است.

نویسنده: راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)

ویراستاری، تنظیم‌کننده و ارسال: همسفر زهرا (دبیر سایت)

همسفران نمایندگی امیر اراک