قضاوت و جهالت رابطه مستقیم با هم دارند

همسفر اکرم؛

قضاوت به معنی حکم کردن، جهالت و عدم آگاهی و ندانستن است. ارتباط این دو کلمه به مفهوم این بوده؛ ما باید از قضاوت بر مبنای جهالت پرهیز کنیم؛ زیرا کسانی می‌توانند قضاوت کنند که علم و دانایی در آن زمینه داشته باشند تا بتوانند خود‌شان را در آن جایگاه ببینند، در غیر این صورت اگر دارای این ویژگی‌ها نباشند باعث می‌شود که در مورد کسی یا مسئله‌ای قضاوت نادرست داشته باشند و در ادامه اتفاقات خوبی رقم نمی‌خورد.

انسان اگر دائماً در حال قضاوت کردن دیگران باشد، عیب‌‌ها و ضعف‌های خود را نمی‌بیند و مدام دیگران را زیر ذره‌بین خود قرار می‌دهد و از آموزش‌ها، کسب آگاهی و دانش عقب می‌ماند و حال او همیشه خراب است. هر چه انسان دانا‌تر باشد کمتر قضاوت می‌کند، هر چه جاهل‌‌تر باشد بیشتر قضاوت می‌کند.

من از سی‌دی قضاوت آموختم؛ برای این‌که در آرامش باشم؛ باید دید منفی را از خویش دور کنم و به افراد با دید مثبت نگاه کنم‌. قضاوت درست بر پایه مثلث دانایی، تفکر، تجربه و آموزش است، در غیر این صورت از جهالت است و نتیجه نادرستی دارد.

همسفر معصومه؛

قضاوت و جهالت رابطه مستقیم با هم دارند یعنی؛ هر چه انسان نا‌‌آگاه‌تر و نادان‌تر باشد، قضاوت‌های بیشتری انجام می‌دهد و هر چه به سمت آموزش، یادگیری برود و دانایی کسب کند در نتیجه دست از قضاوت کردن بر می‌دارد.

ما در کنگره‌۶۰ یاد می‌گیریم که یک هدف مشخص داشته باشیم و برای رسیدن به آن تلاش کنیم حالا اگر در مسیر حرکت خود دیگران را قضاوت کنیم، این کار باعث انحراف ما از مسیر و همین‌طور ورود ما به حاشیه‌ها می‌شود.

من تا قبل از ورود به کنگره حتی با یک نگاه ساده به افرادی که تا به حال آن‌ها را ندیده بودم، قضاوت می‌کردم و انرژی که باید برای خویش و سازندگی‌ام استفاده می‌کردم، صرف قضاوت دیگران می‌کردم و نتیجه‌ای جز تخریب برای من نداشت .

نکته‌ی جالبی که استاد امین دژاکام در سی‌دی قضاوت بیان کردند، ایشان فرمودند: قضاوت کردن مانند پرت کردن موشک‌هایی به طرفی که مورد قضاوت واقع شده است، می‌باشد، حالا ممکن است آن شخص هزاران کیلومتر از ما فاصله داشته باشد اما در او یک انفجار، یک احساس نفرت و ناراحتی به وجود می‌آید؛ چون موشک‌هایی که از قلب و اندیشه انسان به سمت کسی پرتاب شود حتما به او برخورد خواهد کرد، در نتیجه بین ما و او بدون این‌که کلمه‌ای حرف بزنیم شکرآب می‌شود.

همسفر مهدیه؛

وقتی در سفر اول بودم با دستور جلسه‌ قضاوت و جهالت برخورد کردم، فکر می‌کردم که شامل حال من نمی‌‌شود و از این ضد‌ارزش دور هستم. معنای لغوی آن را آموختم؛ اما فاصله‌ علم تا عمل بسیار بود، سپس با آموزش‌‌های نابی که در اختیار من قرار گرفت، آموختم که هر چیزی دارای ۲ صورت است: صورآشکار و صور‌پنهان.

اگر چه به زبان نمی‌‌آوردم؛ ولی در ذهن خود دچار قضاوت‌‌های بی‌پایه و اساسی بودم که به هیچ عنوان عادلانه و از روی دانایی نبود؛ پس باعث آسیب‌‌های بسیاری برای من می‌‌شد و انرژی بسیاری را صرف عیوب دیگران در ذهن خود تصور می‌کردم که به مرور زمان آموختم دوربین عیب‌جویی و قضاوت را سمت خویش بچرخانم، برای رفع ضد‌‌‌‌ارزش‌‌ها تلاش کنم.

بر‌حسب گمان هیچ‌کس را قضاوت نکنم؛ چون با اطلاعات ناقص، نداشتن دانایی و آگاهی نمی‌‌توانم در مقام قاضی قرار بگیرم، اکنون می‌‌دانم با قرار دادن این ۲ مفهوم، قضاوت و جهالت در کنار هم بایستی از قضاوت‌هایی که بر مبنای ندانستن است پرهیز کرد؛ زیرا ریشه‌ قضاوت، جهل و نادانی من است.

تهیه گزارش و تایپ: همسفر اکرم، همسفر معصومه، همسفر مهدیه (لژیون سردار)
رابط خبری: همسفر فرانک (لژیون سردار)
ویراستاری، تنظیم‌کننده و ارسال کننده: همسفر محدثه (دبیر سایت)
همسفران نمایندگی امیر اراک