استاد امین: تکامل در جمع بوجود می آید

خلاصه سخنان استاد:

کاری که در کنگره انجام می­شود، کار است گروهی و  از این جمله که تکامل در جمع صورت می‌گیرد، به وجود می‌آید. ما در کنگره به این قضیه باور داریم که این اتفاق می‌افتد. اگر اینکه تکامل در جمع صورت می­گیرد واقعی باشد، بایستی یک ثمرات و نتایجی داشته باشد؛ یک میوه‌ای بایستی داشته باشد و آن میوه مانند باغی می‌ماند که درخت­های مختلف و میوه‌های مختلف دارد  و شما می­توانید از میوه‌های مختلف آن استفاده کنید. باغی نیست که فقط یک نوع میوه بدهد، چون هرکدام از انسان‌ها صفات و خصوصیات مخصوص خودشان را دارند؛ هر انسانی عطر و بوی مخصوص خودش را دارد؛ یکی شوخ‌طبع و دیگری جدی؛ یکی باهوش، یکی سخت‌کوش است و به طور کلی ویژگیهای مختلفی دارند؛ بنابراین وقتی انسان‌ها کنار همدیگر و در یک جمع قرار می­گیرند آن زمان تکامل‌ها اتفاق می‌افتد. این تکامل‌ها با میوه دادن‌ همراه است وگرنه تکامل معنی ندارد.

یعنی بایستی آن توانایی‌ها، استعدادها و پتانسیل‌هایی که در تک‌تک افراد وجود داشته است اما سال­های سال به دلایلی همچون غم و اندوه، اعتیاد نزدیکان یا جهل و ناآگاهی،  از بین رفته و خاکستر روی آن‌ها نشسته و مدفون‌شده‌اند را به فعل تبدیل کنیم.

وقتی تکامل‌ها صورت می‌گیرد، آن دانش کنگره اگر واقعی باشد و وجود داشته باشد، شرایطی را فراهم می­کند که خاکسترها کم‌کم کنار بروند و ناتوانی­ها، ناکامی­ها و زخم­ها کم‌کم درمان شود و جوش بخورد. غم و ­اندوه کم‌کم تبدیل به شادی شود، دل شکستگی‌ها کم‌کم تبدیل به محبت و دوستی شود و پتانسیل­ها کم‌کم احیاء شوند. به خاطر همین به کنگره 60 می­گوییم جمعیت احیا انسانی. اگر این اتفاق­ها در آن بیفتد جمعیت احیای انسانی است. آن وقت است که آن میوه‌ها به نتیجه می­رسند، آن وقت می­گوییم که تکامل صورت گرفته است. اگر غم و اندوه‌ها درست نشود و ناتوانی‌ها از بین نروند که تکامل صورت نگرفته است. به نظر من بدون این‌ها تکاملی نمی‌شود در نظر گرفت، چون توان حرکت در انسان به وجود نیامده است. من خودم بارها ناامید شدم، اما وقتی دوباره امید به سراغم آمده و ادامه دادم، آن تکامل اتفاق افتاده است.

در ادامه فضا عوض می­شود و بستر لازم به وجود می‌آید، یعنی اگر جایی باشد که انسان‌ها به طور عمومی، مشکلات و مسائلشان حل بشود، کم‌کم آنجا به یک بستر خیلی خوب تبدیل می‌شود. پس اگر این افعال در کنگره اتفاق بیفتد ما به نتیجه رسیده‌ایم.

تمام تلاشی که در کنگره انجام می­شود، یا به قول معروف بازی‌هایی که می­کنیم؛ تلاش هایی که مرزبان و راهنما می کند؛ همه این‌ها به خاطر این است که یک نفر که دلش شکسته احیا شود؛ یک نفر که ناامید است امیدوار شود؛ یک نفر که باورهایش را از دست داده، باورهایش برگردد. اگر این شرایط لازم به وجود بیاید و فراهم شود و کسانی که خدمت می­کنند برای این حرکت، قدم واقعی بردارند، آن‌ها جواب خودشان را گرفته‌اند؛ یعنی از ته دل خودشان احساس رضایت می­کنند که من شرایطی را فراهم کردم که این اتفاق بیفتد؛ با نظمی که در کنگره به وجود آوردم، با راهنمایی‌هایی که به انسان‌ها دادم، آن شرایط را به وجود آوردم. به خاطر همین در کنگره 60، ما برای کار آن‌ها ارزش قائل می­شویم.

در کنگره آقای مهندس تصمیم گرفتند که چیزی مادی نباشد، مالی نباشد. اولاً اینکه این کار را نمی­توان با مادیات اندازه‌گیری نمود و قیمت گذاشت، نمی­توان برای درمان یک شخص بیمار اعتیاد، قیمت درستی تعیین کرد، بنابراین ترجیح داده شد که در کنگره هیچ‌چیزی پولی نباشد، ولی در مقابل برای کسانی که در این مسیر زحمت می­کشند و سهیم هستند، ارزش قائل می­شویم؛ این ارزش گذاشتن برای خود ما است.

من بارها شده به کسی چیزی را مفت و مجانی دادم، مثلاً یک کلیدی به آن‌ها دادم که اگر ده سال می­گشتند، نمی­توانستند آن را پیدا کنند، ولی چون خیلی راحت و در جای درستی آن را ندادم، شخص خیلی بی‌تفاوت از کنار آن رد شده و این سؤال را از خودم پرسیدم که چرا این جوری شد؟ بعد فهمیدم این به خاطر این است که آن شخص هیچ بهایی برای چیزی که به او دادم پرداخت نکرده است. من وقتی از راه دور می‌آیم برای نشستن در یک کلاس، آن کلاس ارزش پیدا می­کند، من حتماً باید یک ساعت در ترافیک باشم، یا هزینه برای کلاس پرداخت کنم تا کلاس برای من ارزش پیدا کند و این در عمل به نفع من است. چون اگر موضوع برای من ارزشمند شود به کار من می‌آید و استفاده می­شود.

امیدوارم که این شرایط در کنگره 60، برای همسفران هم فراهم شود که ما بتوانیم برای خوب شدن حال همدیگر تلاش کنیم و تمرکز ما بر روی این موضوع باشد.

پس از سخنان استاد، همسفر رضا، رهجوی کمک راهنمای محترم، همسفر محمد موسیوند، گل رهایی مسافر خود را از دست دیده بان محترم جناب آقا امین دژاکام، دریافت نمودند.

در ادامه جلسه، توسط همسفران حاضر در جلسه، مراسم تقدیر از ایجنت محترم و مرزبانان همسفران آقا، برگزار شد.

خدا قوت و خسته نباشید، خدمت مرزبانان خوب و دلسوز همسفران آقا در نمایندگی‌های آکادمی و پرستار، همسفر آقا مهدی و همسفر آقا محمد و تشکر فراوان از ایجنت و دیده‌بان محترم، جناب آقا امین دژاکام، به خاطر حمایت‌ها و حضور صمیمانه ایشان، موفق و پایدار باشید. 

مرزبان کشیک: همسفر مهدی

تایپ : همسفر مهرداد

تصویربرداران: همسفر مهرداد - همسفر محمد حسین

تنظیم در وبلاگ همسفران آقا