دومین جلسه از دور سی یکم کارگاه آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰؛ نمایندگی عمان سامانی شهرکرد به استادی کمک راهنما تازه واردین مسافر سهراب، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر داوود با دستور جلسه "وادی دوازدهم وتاثیر ان روی من" روز یک شنبه مورخ 26 دی ماه 1400 ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد جلسه
سلام دوستان سهراب هستم یک مسافر
استاد در ابتدا جهل و نا آگاهی انسان را به یک دره خطرناک تشبیه کردند و بعد با انگشت دستشان تصویر یک دره V شکل را نشان دادند و گفتند: اگر شخص بخواهد از این سمت دره به طرف دیگر دره برود به یک پل در بالای دره نیاز دارد که جنس این پل از تخته و طناب میباشد و چهارده تخته ای که توسط طناب بهم متصل هستند را تصویر سازی کردند و فرمودند: برای گذشتن از دره و جلوگیری از سقوط شخص به اعماق دره جهل، خود شخص باید از این پل عبور کند که این پل را تمثیل چهارده وادی کتاب عشق دانستند و پل را پلی لغزان و تقریباً متحرک معرفی کردند چرا که شخص بداند باید با تمام وجود و تمام تفکر و تدبیر خود حرکت کند و وادی ها را با تمام وجود دریافت و عملی کند و آنها را تخته به تخته یا پله به پله پشت سر بگذارد.
استاد در ادامه راجع به دستور جلسه که وادی دوازدهم و تاثیر آن روی من بود صحبت کردند و فرمودند: برای بحث کردن راجع به وادی دوازدهم زمان بسیار زیادی لازم است، چرا که در مورد آفرینش، فلسفهٔ خلقت و کائنات در وادی صحبت شده و در وادی دوازدهم آقای مهندس در سه سیدی به صورت کامل مطلب را توضیح دادهاند. بنابراین بنده راجع به تأثیری که این وادی روی من داشته صحبت میکنم؛ استاد بر این باور بودند و گفتند: به نظر من این وادی را از آخر به اول هم باید خواند برای اینکه در پاراگراف های آخر گفته شده که؛ ما باید خود، زندگی کنیم و بگذاریم دیگران هم زندگی کنند، به طبیعت احترام بگذاریم، همیشه سعی کنیم هیچ خرابی به بار نیاوریم. همین چند جمله بیانگر این است که ما باید یک انسان آرام و با آرامش باشیم و اینکه یک فرد بی تعادل و یا مصرف کننده دقیقاً نمیتواند مظهر چنین انسانی باشد که خود زندگی کند و بگذارد اطرافیانش هم زندگی کنند.
حال برمیگردیم به اول وادی که راجع به اختیار صحبت شده، اختیاری که باعث شده انسان اشرف مخلوقات باشد و انسان را از دیگر مخلوقات خداوند متمایز کرده، اختیار وسیله رسیدن انسان به آگاهی میباشد. اختیار خصوصیتی است که انسان دارد ولی شخص مصرف کننده نتوانسته از آن درست استفاده کند و مصرف مواد را انتخاب کرده و بیراهه رفته است و البته به کنگره آمدن ما هم به اختیار بوده و هیچ اجباری وجود نداشته، حال که به اختیار خود پا به کنگره گذاشته ایم باید بدانیم که در کنگره به پارامتر زمان باید توجه کنیم و باید پروسه زمان را رعایت کنیم. زمان چیزی است که علم بشر در سطح جهان برای درمان اعتیاد او را نادیده گرفته و همیشه خواستهاند درمان اعتیاد را در زمان سه روز، یک هفته، بیست و یک روز و حالا در مدت زمانهای بسیار کم به انجام برسانند در صورتی که با این مدت زمان هیچ گاه به نتیجه نخواهیم رسید، پس باید زمان را کاملاً در نظر داشته باشیم و در کنار گذر زمان ما به آگاهی و دریافت دانایی هم نیاز داریم تا آن تغییر و تبدیل و ترخیصی که به دنبالش هستیم را بدست آوریم.
استاد در ادامه فرمودند: شخص زمانی که وارد کنگره میشود یعنی تغییر را در خود ایجاد کرده و حرکت خود را در کنگره آغاز میکند و در عین حال آموزشها را نیز دریافت میکند تا با گذر زمان به انسان دیگری تبدیل شود و در نهایت با گذشت زمانِ حداقل ده ماهی که پروتکل تعیین کرده پروسه ترخیص انجام میشود.
البته در به انجام رسیدن پروسه تغییر، تبدیل و ترخیص نیروی القاء و احیاء و تحرک نیز وجود دارد که قرار گرفتن انسانهای خوب و قرار گرفتن کمک راهنماها سر راه ما، تفکرات سالم و تصمیمات درستی که در حین حرکت توسط کنگره ۶۰ به ذهن ما خطور میکند، میباشد.
با تشکر
رهایی و ورود به سفر دوم
عکاس نگارند: مسافر مهدی از لژیون پنجم
ویراستار:کمک راهنما مسافر مهدی
تنظیم وارسال خبر :مرزبان خبری مسافر ذوالفقار /مسافران
- تعداد بازدید از این مطلب :
1033