English Version
English

کارگاه آموزشی کنگره ۶۰؛ نمایندگی تبریز

کارگاه آموزشی کنگره ۶۰؛ نمایندگی تبریز

سومین جلسه از دور پنجم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی  کنگره 60  نمایندگی تبریز با نگهبانی موقت مسافر سهراب و به استادی آقای حمید غفاری و دبیری  موقت مسافر رشید با دستور جلسه " وادی دوم و تأثیر آن روی من " رأس ساعت 17 آغاز به کار نمود. 

 

 .

خلاصه  سخنان  استاد:

بسیار خوشحالم که لیاقت حضور در این جلسه نصیب من گردید و خدای خودم را شاکرم. اکنون در اوایل سال تحصیلی کنگره 60 قرار داریم. چندی پیش وادی اول را پشت سر نهادیم، در این وادی بیان می‌گردد که با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد و بدون تفکر آنچه هست روبه‌زوال می‌رود. در وادی اول هدف آن است که به ما بیاموزد باید ساختارهای جدیدی را در درون خود ایجاد کنیم و همه این ساختارهای نو باید پشتوانه‌ای از تفکر صحیح داشته باشند...

 

 درک و اجرای این امر برای یک فرد مصرف‌کننده در ابتدا دشوار می‌باشد زیرا باید بیاموزد که چگونه از ابزار تفکر استفاده نماید. تفکر نوعی صلاح دولپه می‌باشد که هم دارای جنبه مثبت و هم جنبه منفی است. همان‌گونه که در وادی اول می‌آموزیم «ما به هر آنچه فکر کنیم آن را جذب خواهیم نمود»، اگر به‌خوبی‌ها فکر کنیم خوبی‌ها را جذب می‌کنیم و اگر در ذهنمان افکار بد و منفی وجود داشته باشد بدی‌ها را جذب خواهیم کرد. ما خودمان طراح کاغذ سفید زندگی‌مان هستیم و هر آنچه در ذهن خود تصور کنیم همان در زندگی ما شکل می‌گیرد. در وادی دوم بیان می‌گردد که «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به حیات نمی‌نهد. هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم». من مصرف‌کننده زمانی که در تاریکی‌ها زندگی می‌کردم اگر مشکلی برایم پیش می‌آمد از خداوند و هر آنچه در دنیاست شاکی می‌شدم. با خود فکر می‌کردم که من توانایی انجام هیچ کاری را ندارم پس چرا و برای چه به وجود آمده‌ام؛ اما زمانی که وارد کنگره شدم و فعالیت‌های مختلفی را انجام دادم توانایی‌های بسیاری را در درون خود کشف کردم. در وادی اول در مورد جنگ با نیروهای منفی و اعمال ضد ارزش سخن به میان آمده است.  برای این جنگ باید نقشه‌ای حساب‌شده و دقیق طراحی کنیم که راهی به عقب نداشته باشد اکنون در وادی دوم بیان می‌شود که «خوشحالیم که به جنگ نرم خود ادامه می‌دهیم تا این مشکلات به یک صورت خوبی از آزمایش درآید و دنیای درون تبدیل به یک شهرآباد بشود که در آن‌همه هستی راه خود را به‌سوی نیروی مافوق بردارد». برای حرکت در این مسیر باید از نیروهای درونی خود استفاده کنیم. نیروهای ما مانند کوه آتش‌فشانی هستند که آرام و بی‌صداست اما اگر به آن نیرو جهت حرکت بدهیم و اگر این حرکت در جهت مثبت باشد، تغییرات شگرفی را ایجاد خواهند کرد.

 

 

 فرد مصرف‌کننده تصور می‌کند که بسیاری از توانایی‌ها را ندارد و به خود و نیروهایش اعتماد ندارد اما در کنگره 60 با جهان‌بینی و با برنامه زندگی آشنا می‌گردد و می‌آموزد که چگونه زندگی کند و آنگاه توانایی‌های این فرد شکوفا می‌گردد. هر مسافر مواد گوناگونی مصرف می‌کند و اگر خود به‌تنهایی بخواهد تریاک خوراکی را یک‌باره جایگزین مواد مصرفش بکند گمان خواهد کرد که نمی‌تواند و توانایی انجام این کار را ندارد. چنین فردی زمانی که وارد کنگره می‌شود آموزش می‌بیند و آگاهی می‌یابد، می‌آموزد که با صبر و تلاش و باگذشت زمان خواهد توانست چنین کاری را که زمانی به نظرش غیرممکن می‌آمد انجام دهد. می‌آموزد که به کنگره و همه اعضای آن و به قوانینش و به نیروهای درونی خود ایمان و اعتقاد داشته باشد. هدف کنگره چیزی جز حرکت کردن در صراط مستقیم نیست و این امر ممکن نخواهد شد مگر با حرکت تک‌تک اعضای کنگره، مسیر و هدف همه مایکی است و فقط باید قدم اول را برداشته و در مسیر رسیدن به تعادل حرکت کنیم. در بخشی از وادی دوم بیان‌شده است که هم چیز در درون ماست. آقای مهندس دژاکام می‌فرمایند که ما در کنگره چیزی را به کسی نمی‌آموزیم، فقط یادآوری می‌کنیم زیرا هر آنچه در هستی وجود دارد در درون ما نیز هست. به‌عنوان‌مثال ممکن است عده‌ای به نیروی مافوق و قدرت مطلق اعتقادی نداشته باشند اما آیا چنین افرادی به خود و جسمشان نیز اعتقاد ندارند. آنان به‌خوبی به این مسئله آگاه هستند که جسمشان شهری است که در کمال تکامل و پیچیدگی فعالیت می‌کند. آیا خود ما به جسممان فرمان می‌دهیم تا اعمال حیاتی را انجام دهد. بی‌گمان چنین نیست و سیستم بدن ما به‌صورت خودکار اما دقیق فعالیت نموده و ادامه زندگی ما را ممکن می‌سازد بنابراین چنین سیستم شگفتی بی‌شک آفریننده‌ای دارد که باقدرت مطلق خود آن را اداره می‌کند. رمز و رموز درمان اعتیاد نیز در درون خود ما وجود دارد فقط باید با آموزش و کسب اطلاعات و نیز با تلاش خود آن را در درون خود کشف نموده و به اجرا درآوریم.

«باید به‌آرامی سازندگی را در جسم خود و روان خود و جهان‌بینی خود به وجود آوریم و خوب بدانیم که هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم».

 


نگارنده و عکاس: مسافر پویا

 

منبع کنگره60: وبلاگ نمایندگی تبریز

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .