English Version
English

جلسات جهان بینی با دستورجلسه؛ قضاوت و جهالت

جلسات جهان بینی با دستورجلسه؛  قضاوت و جهالت

 

دهمین جلسه از دوره پنجاهم سری کارگاه‌های آموزشی جهان‌بینی کنگره 60 ویژه مسافران و همسفران سفر دوم با دستور جلسه قضاوت و جهالت با استادی و نگهبانی آقای مهندس دژکام و دبیری آقای میثم جمالی روز چهارشنبه مورخ 29/05/1393 رأس ساعت 15:35 آغاز به کار نمود.

 

سخنان استاد:

در شورای دیدبانان و با پیشنهاد نگهبان کنگره 60 تصمیم گرفته شد که جلسات باز در هفته یک جلسه برگزار شود. در تمامی شعب جلسه باز برگزار شود و در هفته فقط یک جلسه.

البته بنا به تصمیم مرزبانان و ایجنت شعب و امکانات هر شعبه. این جلسات باید ترجیحاً در روزهای پنج‌شنبه برگزار گردد. برگزاری جشن تولدها در جلسات بازهم باید باهماهنگی ایجنت هر شعبه انجام گیرد.

ایشان در ادامه فرمودند:

یک قضیه را هم برایتان بگویم که باید یکسری از مسائل را بیشتر رعایت کنید. راهنماهای آقایان به‌هیچ‌عنوان این اختیار به آنها داده نشده که باهمسفران تلفنی صحبت کنند و برنامه بدهند. چون گاهی اوقات در روزهای رهایی دیده‌ام و شنیده‌ام که همسفران از راهنمای مسافرانشان تشکر می‌کنند به خاطر اینکه مثلاً آقای راهنما با ما (همسفران) تلفنی صحبت می‌کردند و به ما دلداری می‌دادند.

طبق قوانین کنگره 60 راهنمای مسافران هیچ ارتباطی باهمسفران نباید داشته باشد. گروه خانواده برای همین امر تشکیل‌شده که خانم‌ها به همسفران خانم برنامه بدهند و آقایان راهنما هم به سفر مسافران رسیدگی کنند. در NGO های کشورهای دیگر مانند امریکا هم همین‌طور است و اعتقاددارند که خانم‌ها بهتر و بیشتر می‌توانند به خانواده‌ها و خانم‌ها کمک کنند و راهنماها و مشاوران مرد هم به آقایان.

اگر هم مسئله‌ای باشد که لازم و واجب بود، همسفر می‌تواند به راهنمایش اطلاع دهد و باهماهنگی مرزبانان و طبق شرایطی خاص می‌تواند باراهنمای مسافرش ارتباط و هم‌فکری داشته باشد. اگر بخواهیم از قوانینی که تصویب کرده‌ایم عدول نمائی‌ام حتماً با بحران روبه‌رو خواهیم شد.

یکی از قوانین کنگره 60 این است که نباید رابطه کاری باهم داشته باشید. بعداً گفتیم که در شرایط خاص و بارهایی بالای 5 سال می‌توانید رابطه کاری برقرار کنید، ولی می‌بینیم که بازهم مشکلاتی به وجود آمده است. اگر کارگر احتیاج دارید از بیرون از کنگره استخدام کنید و بکار بگیرید.

بگذارید یکجا و یک فضای کاملاً امن به نام کنگره 60 وجود داشته باشد که دران هیچ‌گونه دادوستد و گرفتاری کاری و مالی نداشته باشید. قرار نیست به هرجایی که می‌روید در آنجا کاسبی به راه بیندازید.

به خانه‌های یکدیگر نروید. هیچ راهنمایی نباید با هیچ رهجویی ارتباط و رفت‌وآمد برقرار کند و نباید باهم رابطه خانوادگی برقرار کنند.

علت پیشرفت و گسترش کنگره 60، اجرای همین قوانین است.

در سایه اجرای این قوانین است که امروز کنگره 60 به این جایگاه رسیده است.

با برگزاری جلسات باز و حضور خانواده‌ها در جلسات می‌توانیم راندمان درمان را بالاتر ببریم و خانواده‌ها هم بهتر می‌توانند مسافران و درمانشان را حمایت نمایند. اطلاع‌رسانی و انتقال آگاهی‌ها بهتر انجام می‌گیرد.

 

همسفران برای ما بمانند یک بال پرواز هستند. ولی باید حرمت‌ها و قوانین کاملاً اجرا شود.

و می‌خواهم بندی دیگر به حرمت‌ها اضافه کنم که راهنمایان مسافرین به‌هیچ‌عنوان حق برقراری ارتباط غیر از مسائل کنگره، با مسافران را ندارند.

ایشان در ادامه در مورد دستور جلسه فرمودند:

قضاوت کار ساده‌ای نیست بلکه یک علم است؛ مثلاً ً برای قضاوت باید دوره‌های مختلف را بگذرانید، لیسانس حقوق‌بگیرید، وکیل و یا قاضی شوید.

زمانی که قرار است در مورد پرونده‌ای حکم صادر شود، باید بر طبق شواهد و مدارک قضاوت گردد. پرونده باید تشکیل شود، پلیس و آگاهی باید تحقیق کند و مدارک مستدل را جمع‌آوری نمایند. چندین جلسه دادگاهی باید برگزار گردد تا یک قاضی بتواند حکم صادر کند.

تازه در بعضی موارد دیده‌شده که بعدازاین همه مراحل مختلف تحقیق، تجسس و جلسات دادگاهی، حکمی غلط و ناحق صادر گردیده و فرد بی‌گناهی برای چندین سال به زندان افتاده و یا حتی اعدام‌شده است.

حال خیلی از ما انسان‌ها به‌واسطه کوچک‌ترین موضوع‌ها بر جایگاه قضاوت می‌نشینیم.

اگر کسی در مورد فرد دیگری حرف و سخنی به زبان آورد، سریع باور می‌کنید و حتی تأیید هم می‌کنید و بعد هم قضاوت کرده و حکم می‌دهید. در بیشتر موارد پس از صادر کردن حکم، خودمان همان را اجرا می‌کنیم.

امروز صبح فهمیدم که مشکلی در قسمت OT پیش‌آمده، فوراً به قسمت OT شعبه مراجعه کردیم و بعد از بررسی موضوع فهمیدم که هیچ مشکلی وجود نداشته و یک سوءتفاهم پیش‌آمده بود؛

این‌یک نوع برخورد است که ما موضوع را بررسی می‌کنیم و مشکل حل می‌شود و گاهی اوقات بعضی افراد بدون هیچ تحقیق و بررسی قضاوت می‌کنند و حکم می‌دهند.

بعضی از افراد که دوره‌دیده‌اند، علم قضاوت را کسب نموده‌اند و کلاً شغل و منبع درامدشان قضاوت است می‌توانند قضاوت کنند ولی برای انسان‌های معمولی درست نیست که هر وقت در جایگاه قضاوت قرار گرفتند، بدون هیچ علم و آگاهی در رابطه با آن موضوع موردنظر، حکم صادر کنند.

قضاوت بدون آگاهی رابطه مستقیم دارد با جهالت و نتیجه‌ای جز بیراهه ندارد. هر چه جهالت و نادانی فرد بیشتر باشد، قضاوتش در مورد دیگران بیشتر است.

هر چه نادان‌تر و جاهل‌تر، قضاوت بیشتر.

انسانی که آگاه و دانا باشد آن‌قدر کار و برنامه و یا تحقیق دارد که دیگر وقت نمی‌کند دیگران را قضاوت کند.

کسی که در مورد دیگران قضاوت می‌کند اول باید در مورد انها تجسس کند. فضولی و دخالت، تجسس در امورات خصوصی دیگران زمینهٔ قضاوت می‌باشد. در کشورهای پیشرفته، مردم وقت اضافه‌ای ندارند که بخواهند در مورد دیگران تجسس و قضاوت کنند. هر چه سطح فرهنگ‌ها پائین تر باشد، از آن‌طرف سطح قضاوت‌ها و تجسس‌ها در مورد دیگران بالاتر می‌رود.

اگر می‌خواهیم در کنگره یک محیط امن داشته باشیم نباید کاری به کار دیگران داشته باشیم. در کنگره از کسی نمی‌پرسیم که کارش چیست؛ درامدت از کجاست و چقدر است؛ یکی از آموزش‌های ما در کنگره 60 این است که در مورد دیگران قضاوت نکنیم. ما باید به‌جای اینکه در مورد دیگران قضاوت کنیم، در مورد خودمان قضاوت کنیم. در مورد هزاران عیبی که در خودمان وجود دارد قضاوت و تجسس کنیم. به اشکالات خود نگاه کنیم و انها را داوری کنیم.

 

نگارنده: مسافر سید مهدی محمدی

منبع کنگره60

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .