دست خودم را جلو می‌برم و دکمه کنترل را فشار می‌دهم، تصاویر بسیار زیبایی در جلو چشمانم نمایان می‌شوند که هر انسانی را به تفکر واندیشه‌ای ژرف وادار می‌کند.سخنان استاد جهانبینی جناب آقای امین را به یاد می‌آورم، برای شناخت جهانبینی انسان به ابزارهای مختلف نیاز دارد، که یکی از آنها تصاویر هستند.
استاد سردار می فرمایند: «همه مطالب در درون و برون ماست که مانند قله های بلند آتشفشان هستند.» ذراتی که به‌وجود آورنده جسم ما هستند ذراتی هستند الهی، می‌دانید که تصاویر وقتی تولید و یا ظهور می‌کنند، از درک به دورند، اما چشمه‌ای هستند که به بحری می مانند.
هر کدام از سلول‌های بدن انسان کمتر از یک شهر نیستند و در حقیقت جسم ما را می سازند و صور آشکار و صور پنهان که قابل رؤیت نمی‌باشد. مانند: عقل، نفس و صور پنهان که از اشکال مهم جهان بینی هستند و قانون مهمی وجود دارد، به نام قانون ذرات که تشکیل دهنده نفس است و مراحلی دارد.
زمانی خواسته های نفس در اثر پالایش مداوم معقول می‌شوند،که انسان در بالاترین مرحله قرار می گیرد، که تنوع ذرات و ماهیت آن بسیار ارزشمند است که سومین مرحله از نفس، نفس مطمئنه می‌باشد. شاید در همین مرحله انسان به یک جهانبینی که دید کلی است، دست یابد و کمتر ناخالصی دارد، خواسته‌ها با اطمینان انتخاب می شود که فرمان عقل و فرایزدی نام دارد.
قسمتی که برای رسیدن به آرامش لازم و ضروری است و باید ارتقا یابد، دانش جهانبینی می‌باشد. این دانش در زندگی نقش اساسی دارد. مقوله جهانبینی یکی از پارامترهای درمان مطرح شده است، که تعادل و تکامل آن زمان مشخصی ندارد. شناخت هر کدام از مدل ها دید وسیعی از جهان بینی در اختیار ما قرار می دهد. این مدل‌‌ها درجزوه جهان بینی وجود دارد. شامل: شهر وجودی، قلعه عقل و سربازانی که از آن مواظبت می کنند.که تشخیص می‌دهند هر خواسته نامعقول وارد نشود، این صورپنهان همانند مواد اولیه جهان بینی هستند. بنای این جهانبینی به خواست و علاقه انسان بستگی دارد. مثل دانه و هسته‌ای که برای شکوفایی نیاز به بستر دارد تا پوسته خود را بشکافد و جوانه بزند.
دقیقا ما انسانها در هستی همانند هسته‌ای هستیم که باید با توجه به خواست و علاقه خود نفس خود را پرورش دهیم تا با دانایی بتوانیم یک فونداسیون و ساختمان را بسازیم و بستر را برای جهانبینی درست فراهم سازیم. به راستی ما انسانها در زندگی چگونه تفکر می‌کنیم آیا اصلا تفکر صحیحی نسبت به جهان پیرامون خویش داریم؟ چقدر اطلاعات درست از هستی و سیارات داریم؟ چقدر به جسم خود که مانند ماشین عمل می‌کند توجه می‌کنیم؟ از فیزیولوژی، سیستم ایکس، خمر درونی و تعادل بدن خودمان چقدر اطلاع داریم؟ جواب همه این‌ها یعنی جهانبینی.
تا کنون به این مطلب پی برده‌ایم که ما مجموعه جسم خودمان را ۵٪ هم نمی‌شناسیم. بنابراین جهانبینی برای ما انسانها مفاهیم را باز می‌کند و الفبای زبان را می شکافد و دشوار بودن مطالب را آسان می نماید، باید قوانین زندگی را یاد بگیریم.
کتاب آسمانی راجع به همه چیز حال، گذشته، آینده سخن می‌گوید و قوانینی را بازگو می‌نماید، ما انسانها چقدر از قوانین جاری و شریعت می‌دانیم؟ علم پیچیده نیست، بلکه قوانین مخصوص به خودش را دارد و تمام بیچارگی انسان از این هست که قوانین زندگی را نمی‌داند و مدام خطا می کند و مشکل برای خود و دیگران ایجاد می‌کند. باید خواسته‌ها و ذرات نفس را بشناسیم تا بدانیم چه چیز باعث می شود انسان در ضد ارزش‌ها فرو برود؟
اولین ضدارزشی که انسان مرتکب می‌شود نسیان؛ فراموشی و سرپیچی است. این نقض فرمان آغاز سقوط در جهان تاریکی و جهانبینی که همانند طنابی انسان را از تاریکی به بالا هدایت می‌کند و باعث تکامل بشریت می‌شود و به همه انسانها این فرصت را می‌دهد، تا دانش خود را نسبت به ماهیت و نحوه عملکرد صورپنهان و صورآشکار خود و جهان پیرامون بالا ببرند.
نادانی و جهل موجب انحراف و تاریکی می‌شود، سپس نیروهای بازدارنده دانایی انسان را مورد هدف قرارمی‌دهند و قدرت تشخیص را از انسان می‌گیرند. به راستی جهانبینی باید به ساده ترین شکل از تصاویر به انسانها تفهیم شود، زیرا اگر تصاویر نباشند و تعریف باشد، کلمات فلسفی می آیند و انسان چیزی متوجه نمی‌شود و ما باید طوری حرف بزنیم که دیگران متوجه بشوند.
اگر استاد علمش را درست انتقال دهد که همه بفهمند و به حل صورت مسئله بپردازد یعنی درست بودن جهانبینی. گاهی بعضی سؤالات فقط در یک جواب نهفته است و می‌توان آن را به درستی به دیگران انتقال داد و این میسر باز نمی‌شود، جز این‌که علم درست زندگی کردن را باید خوب بیاموزیم و آموزش دهیم و این علم قوانین، اصول و فونداسیون مخصوص به خود را دارد، که متعلق به همه انسانها می‌باشد.
از آنجا که هر کدام از ما انسانها در هستی مانند ذره عمل می‌کنیم، باید ذرات نفس و خواسته‌های معقول و نامعقول نفس را بشناسیم، هر کدام از ما انسانها به قدرت تشخیص و دانایی برسیم و به طناب محکم و قسمت کلیدی، یعنی ادراک و احساس خود، درون وبیرون توجه کنیم به یک جهانبینی می‌رسیم.
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون یکم)
رابط‌خبری: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون پنجم)
عکس: مرزبان‌خبری، همسفر مریم
ویراستاری: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر مهین (لژیون سوم)
ارسال: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر مهین (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی هاتف
- تعداد بازدید از این مطلب :
133