دوازدهمین جلسه از دوره چهل و هشتم کارگاههای آموزشی عمومی صبحگاهی کنگره ۶۰ نمایندگی پارک لاله به استادی مسافر شمس، نگهبانی مسافر احمد و دبیری مسافر محمدرضا با دستور جلسه «جهانبینی(1و2)» سه شنبه 18 اردیبهشت ۱۴۰۳ راس ساعت ۶:۰۰ صبح آغازبه کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
خیلی خوشحال هستم که در این جایگاه حضور پیدا کردم. امروز در مسیر آمدن به اینجا با خود میگفتم: چه اتفاقی افتاده که من که در زندگی خود رنگ صبح زود را ندیده بودم ساعت چهار صبح بیدار میشوم، لباس میپوشم، سوار خودرو میشوم و به این پارک میآیم آن هم به عشق این که در این جلسه شرکت کنم.
یکی از موارد جهان بینی قطعاً همین موضوع است؛ نگرش به جهان هستی در فرد باید تغییر کند. آن چه که انسان برداشت میکند به او ادراک میدهد و ادراک باعث میشود انسان درک کند و نسبت به آن درک، حس در او به وجود میآید. این حس زمانی خراب و آلوده بود ولی امروز این حس در حال سالم شدن است.
در شروع جهانبینی، کلمه "بار دیگر" را باید درنظر گرفت. جمله میگوید "بارِ دیگر بنده شوید" که یعنی در ابتدا ما یک بار این پروسه را گذراندیم، در ابتدا یعنی در ابتدای هستی که بوده، هستی که هست و هستی که خواهد بود. امروز ما باید دوباره برگردیم به آن نقطه ایی که پیمان بستهایم و بار دیگر بنده شویم. این کلمه "بارِ دیگر" یکی از کلمات کلیدی است که در جهانبینی بوده و من این کلمات کلیدی را دائماً در زندگی برای خود تکرار میکنم چون برای من کار ساز بوده و هست. به عقیده من جایگاه هر فرد در اراده و خواست فردی او تنظیم شده. هرچه خواست من در مسیر درست و مسیر جهانی بیشتر باشد من موفق تر هستم.
در مکانی دیگر میگوید: "بی تعارف به درون خود بنگرید."
اگر آن دید کلی که مصالح جهانبینی را تشکیل میدهد را بتوان انجام داد 90% مشکلات حل میشود. من معمولاً از دید خود به قضایا نگاه میکنم یعنی نمیتوانم از بیرون به مسائل نگاه کنم. جهانبینی این کمک را به فرد میکند که بتواند از بیرون به قضایا نگاه کند آن هم در همه مسائل، در بحثی که بین من و راهنمای من به وجود میآید، مسائل من با خانواده، بحث من با راننده تاکسی یا... جهانبینی به ما کمک میکند که نسبت به قضایا یک دید کلی داشته باشیم، همیشه از دید خود به مسائل نگاه نکنیم و بیاییم کمی از بیرون به خود و به طرف مقابل نگاه کنیم. ما باید بی تعارف یکدیگر را نگاه کنیم و خود را دور نزنیم. خیلی از مشکلات ما زمانی که تعارف داشتن با خود را حل کنیم، حل میشود. من در هر مسئلهایی در ابتدا و انتها خود را میبینم ولی جهانبینی به من این اجازه را میدهد که دید کلی نسبت به قضایا داشته باشم.
زمانی که دید کلی نسبت به قضایا داشته باشم آرامشی به من دست میدهد که این آرامش جایگزین دیگری در زندگی من ندارد. من یک عمر مواد کشیدم و فقط دنبال این بودم که از مشکلات فرار کنم و درپوشی روی مشکلات خود بگذارم و به آرامش و فراموشی برسم.
مواد کشیدن من دلیل دیگری نداشت و هیچ وقت هم در این زمینه موفق نبودم؛ این امر برای من مقطعی بوده یعنی شاید چندین ساعت مشکلات را فراموش میکردم ولی باز بر میگشتم به خانه اول. از جایی دیگر من نمیتوانستم مشکلات و دردهایم را فراموش کنم، به محض این که نئشه میشدم و مصرف میکردم به فکر این میاُفتادم که وعده بعدی خود را چه کنم که خودِ این مصرف دردی شده بود که دردهای دیگر پیش آن هیچ بود و آرامش در من کاملاً از بین رفته بود. وقتی وارد کنگره میشوم در اولین مرحله، در مثلث درمان من با جهانبینی کار میکنم؛ جسم با دارو درمان میشود، روان هم به واسطه آن حل میشود و در ادامه به مبحث جهانبینی میرسم که جهانبینی به من آرامش را بر میگرداند؛ جهان بینی به من آموزش میدهد، نگرش من را به دنیا تغییر میدهد. جهانبینی است که به من میگوید که میتوانی بدون مواد هم زندگی کنی و به آرامش برسی. قرار نیست همیشه مواد مخدر یا محرک باشد تا بتوانم مشکلات خود را حل کنم که گاهاً در این مرحله من فکر میکنم که با مواد مشکلات را حل کردم ولی ریشه آن مشکل همچنان باقیست. زمانی که دید من نسبت به جهانبینی تغییر میکند آرامشی در من به وجود میآید که مانندی ندارد. امیدوارم همه شما به آرامشی که وابسته درک جهان بینی است برسید.
«انتخابات دوره جدید نگهبانی»
.................................
عکس،تایپ و ارسال: مسافر رضا
مرزبان کشیک:مسافر علی
- تعداد بازدید از این مطلب :
287