جلسه سیزدهم از دوره پنجاه و یکم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی البرز کرج با استادی راهنمای محترم مسافر مجتبی، نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافر مرتضی، با دستور جلسه "جهان بینی ۱و۲" در روز دوشنبه هفدهم اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، مجتبی هستم یک مسافر؛ از نگهبان جلسه تشکر می کنم که اجازه دادند تا در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم.
نگاه کنگره به تغیرات ما است و تغییرات، نشان دهنده این است که ما جهان بینی را آموخته ایم و به آن عمل کرده ایم.
دانایی که به آن عمل نشود به عنوان دانش تلقی نمی گردد و برای آموخته ها و آموزش هایی که هیچ گونه عملی در پی نداشته باشد، هیچ ارزشی قائل نیستند و به اصطلاح، به درد انسان نمی خورد.
دستور جلسه امروز، جهان بینی 1و2 است، که منظور همان جزوه جهان بینی می باشد. اصولاً جهان بینی، طبق تعریف خودِ کلمه؛ یعنی نوع نگاه، نگرش، برداشت، ادراک و احساس ما، نسبت به مسائل و اتفاقاتی که پیرامون ما رخ می‌دهد.
جهان بینی، صرفاً برای قشر خاصی از انسان ها نیست. با توجه به اینکه انسان موجودی اجتماعی بوده و در جمع زندگی می کند، امکان ندارد که اتفاقی برای او نیفتد. این نگاه و برداشت، تأثیر بسیار زیادی در رفتار و عملکرد شخص دارد.
جهان بینی درست انسان را به صلح و آرامش و راحتی هدایت می کند، به طوری که بتواند با همنوعان خود، در کمال صلح و آرامش زندگی کرده و از زندگی خود، برخودار باشد.
ما یک مثلثی داریم به نام درمان اعتیاد که شامل سه ضلعِ جسم، روان و جهان بینی است، که برای درمان یک فرد مصرف کننده، باید این سه پارامتر به تعادل برسد.
ارتباط بین این پارامترها به این صورت است که برایند جسم و جهان بینی می شود؛ روان شخص، یعنی اگر شخص، جسم سالمی داشته باشد و تفکرات مثبت و درستی نیز داشته باشد، یقیناً در عملکرد هم تأثیرگذار است و در کارهایش عملکرد مثبتی خواهد داشت.
انسان در هر جایگاهی که هست، یعنی خود ما در هر جایگاهی که هستیم، چه زشت و چه زیبا، چه خوب و چه بد، چه سعادتمند و چه شقاوتمند، همه و همه حاصل عملکرد خود انسان، در نتیجهٔ دانایی و جهان بینیِ خودِ شخص است.
جهان بینی روی همان دانایی ما و شناخت حس ها کار می کند و موضوع دیگری که آقای خدامی می‌فرماید؛ کنگره معتقد است که جهان بیرون، آینه جهان درون است و جهان درون آینه جهان بیرون است. مصداق گفتارِ پندار نیک، گفتار نیک، کردار نیک؛ یعنی شخصی که درون به هم ریخته ای دارد، حتماً بیرونش هم به هم ریخته است و بالعکس؛ و این دو از هم جدا نیستند.
هدف جزوه جهان بینی این است که بگوید: همان طوری که نیروهایی در بیرون وجود دارند، که قابل رؤیت هستند؛ مانند دولت، ارتش و نیروهای مافیایی، همان نیروها در درون ما نیز وجود دارند و اگر من الان اینجا هستم و فردی عصبانی و به هم ریخته هستم و از کسی خوشم نمی آید، میراث دار همه این موضوعات، خودم هستم؛ چون سال ها در مسیر ضد ارزش ها حرکت کردم و نیرویی در درون خود به وجود آوردم که مشابه مافیای بیرون است.
ساختارهای منفیِ شکل گرفته در درون انسان، به آرامی و ذره ذره در اثر تزکیه و پالایش، قابل از بین رفتن هستند. این ساختارها در اثر خواسته های نامعقول به وجود آمده اند، چرا که من، هر زمان که خواستم؛ مواد مصرف کردم، دروغ گفتم و همه چیز را برای خود خواسته ام، هر کار ضد ارزشی را در هر زمانی که خواسته ام انجام دادم و این باعث به وجود آمدن این ساختار شده است. تنها راه مبارزه با این ساختارها، این است که خواسته ها را تغییر دهیم تا این نیروها تضعیف بشوند و انسان بتواند به آن صلح و آرامش و هدفی که در جهان خاکی دارد، برسد.
انسان همانطوری که گفته ام دو رسالت بر عهده اش است، کسی که جهان بینی درستی داشته باشد، می فهمد که چرا باید بیاید و درمان بشود، چون انسان وقتی که پا به عرصه حیات می گذارد، اولاً باید یک آموزشی بگیرد و بعد از اینکه آموزش گرفت، به دیگران خدمت کند. این فلسفه وجودی انسان است. کسی که این را درک کند، دیگر دنبال مصرف مواد نمی رود و نمی گوید که من این جسم را سالم تحویل خاک بدهم.
مطمئناً هیچ انسانی این خواسته را ندارد که خودش را سختی و عذاب بدهد و خودش را اسیر مشکلات کند، همانطوری که در وادی سوم می گوید: هیچ موجودی به میزان خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمی کند.
انشاالله که بتوانیم به این مرحله برسیم، به این جهان بینی صحیح برسیم و از زندگی که داریم، نهایت استفاده را ببریم و در صلح و آرامش باشیم. از اینکه به صحبت های من توجه کردید، سپاسگزارم.
تایپ متن: مسافر مهرشاد و مسافر حسن
عکس: مرزبان خبری مسافر هادی
ویرایش و بارگذاری: مسافر مهدی
- تعداد بازدید از این مطلب :
123