جایگاه راهنمایی جایگاه والایی است

دوازدهمین جلسه از دوره بیست و پنجم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ با استادی راهنمای محترم مسافر یوسف و نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر مجتبی با دستور جلسه «هفته راهنما» در تاریخ 11 اردیبهشت 1403 ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان یوسف هستم مسافر؛ متشکرم که این فرصت را در اختیار من قراردادید تا آموزش بگیرم. هفته راهنما را به اولین راهنمای کنگره ۶۰ جناب آقای مهندس و خانواده محترمشان و همچنین تمام راهنمایان قسمت مسافران و همسفران کنگره 60 تبریک عرض می‌کنم. 

ما یک تعریف ساده از راهنما داریم، راهنما کسی است که راه را نشان می‌دهد. تعریف در ظاهر ساده؛ ولی چطور راهی است؟ درمان اعتیاد که راهی است که تمام دنیا در طی آن عاجز مانده و هیچ سازمانی درواقع غیر از کنگره ۶۰ هیچ مصرف‌کننده‌ای را به درمان قطعی نمی‌رسانند. به لطف اندیشه و تلاش آقای مهندس دژاکام و کشف متد DST و داروی OT ما در کنگره 60 درمان قطعی داریم. اما طی این مسیر دشوار و طولانی تنها با همراهی یک راهنمای با تجربه امکان‌پذیر است که در تمام مسیر همراه مسافر است و طی این مسیر را هموار می‌کند. همه خدمتگزاران کنگره ۶۰ و راهنما به‌صورت مستقیم با رهجو در تماس هستند. راه درمان هم سخت و پرفرازونشیب است و هم سهل البته اگر مسافر به راهنمای خود دل بدهد.

یک راهنما می‌نشیند پای صحبت‌های یک مصرف‌کننده؛ کسی که جسمش بیمار است روانش بیمار است و دیدگاهش افیونی است. یک فرد به‌هم‌ریخته مثل من که یک روزی آمدم وارد لژیون شدم. شروع می‌کنی به درد دل کردن باراهنما، حالا آن داستان اعتیاد که بماند، خیلی وقت‌ها رهجو می‌آید از اینکه ماشین خریدم تصادف کردم از اینکه خانه گران شد ماشین گران شد این صحبت‌ها را هم حتی رهجو باراهنما صحبت می‌کند و راهنما می‌شود سنگ صبور رهجو، می‌شود یک سدی که در برابر سیل می‌خواهد جلوی تخریب سیل را بگیرد خودش را سپر می‌کند تا جلوی تخریب این سیل را بگیرد و این خواه‌ناخواه در درازمدت روی جسم و روانش تأثیر می‌گذارد. در آخر بگویم که راهنما به تک‌تک رهجوهایش با عشق خدمت می‌کند و هر آنچه میان راهنما و رهجو است محبت است.
ممنون که به صحبت‌های من گوش کردید.

تایپ و نگارش: مسافر احسان لژیون هشتم

عکاس: مسافر حسین لژیون دوازدهم