انتشار مقاله ریکاوری از تنباکو در وب سایت ویلیام وایت

عنوان: بصیرتی درباره جوامع ریکاوری آزاد از تنباکو

برچسب ها: ریکاوری از اعتیاد، وابستگی به نیکوتین، قطع سیگار

از نظر تاریخی، الکل و تنباکو(نیکوتین) در فرهنگ آمریکایی به عنوان مواد (drugs) شناخته نمی شد و این به علت جشن های اجتماعی و نیز به خاطر ارتقای این مواد توسط صنعت سازنده تنباکو و الکل روی داده است.

این عدم شناخت الکل و نیکوتین به عنوان مواد روان گردان بسیاری از مسائل عجیب و ناهنجاری های فاجعه آمیز را در درمان اعتیاد و جوامع ریکاوری به وجود آورد.

در اولین جلسات درمانی که توسط مصرف کننده گان دیروز برگزار میشد به عنوان مثال: یک فرد میتوانست "امتیاز نوشیدن الکل" را به عنوان بخشی از "درمان اعتیاد" و بازیابی اجتماعی خود بدست آورد.

به طور مشابه، اعضای AA و NA و دیگر جوامع ریکاوری میتوانستند آنقدر سیگار بکشند تا بیمار شوند و بمیرند بدون آنکه وضعیت "پاک بودن" یا "تمیز بودن" خود را به خطر انداخته باشند؛ و همچنان درباره لذتهای زندگی آزاد از مواد صحبت می کردند.

در طی یک چهارم قرن اخیر، حوزه اعتیاد به چالش کشیده شده است تا بالاخره بیماری های وابسته به نیکوتین و مرگ های زود هنگام افراد در ریکاوری از اعتیادهای دیگر را آدرس دهی کند.

من به طور مفصل درباره نیاز به این تغییر ذهنی و نیز تغییر در گروه های خدماتی نوشته ام(اینجا را ببینید برای مثال). در این نوشته کوتاه، پروفایل یکی از موفق ترین این تلاشها که در آمریکا شروع نشده بلکه در جمهوری اسلامی ایران ریشه دوانده است را با شما در میان خواهم گذاشت.

کنگره ۶۰ یک اجتماع ریکاوری است که توسط آقای حسین دژاکام در سال ۱۹۹۸ تاسیس شده است. از آن زمان، به ۳۸ شعبه و بیش از ۵۰ هزار عضو در سرتاسر ایران گسترش یافته است. مانند برنامه های درمان اعتیاد و جوامع ریکاوری در آمریکا، سیگار کشیدن در کنگره ۶۰ نیز همه گیر بوده است.

در طی دهه اخیر، این امتیاز را داشته ام تا به طور منظم با آقای حسین دژاکام و اعضای کنگره ۶۰ درباره روش آنها در درمان و نیز پیشرفت سیاستها و دستورالعمل های اجرایی مربوط به سیگار در ارتباط باشم.

در میان بحث های دنباله دارمان درباره نقش قطع سیگار در ریکاوری از اعتیاد و در میان گذاشتن ناراحتی خودم به خاطر از دست دادن دوست های نزدیکم که در ریکاوری بودند به خاطر بیماری های مربوط به اعتیاد بودیم که آقای دژاکام یک سکته قلبی نزدیک به مرگ را تجربه کردند که به خاطر دهه ها مصرف سیگار اتفاق افتاده بود.

این موضوع کاتالیزوری شد برای استفاده از متد کنگره ۶۰ که در رسیدن به ریکاوری از اعتیادهای دیگر بسیار موفق بود برای هدایت اعضا به سمت ریکاوری از اعتیاد به نیکوتین. این رویکرد حاصله ارزش الگو گرفتن در سطح جهانی را دارد. در اینجا به ذکر اقداماتی که باعث تغییر رفتارها و سیاست های مربوط به سیگار کشیدن در کنگره ۶۰ شد می پردازیم.

تئوری اعتیاد(تئوری ایکس) که برای درمان دیگر اعتیادها در کنگره ۶۰ استفاده شده بود مورد استفاده واقع شد تا طبیعت اعتیاد به نیکوتین را توضیح دهد.

یک سیستم بی همتا برای جایگزینی نیکوتین (متد دی اس تی) که به صورت کم کردن دوز آدامس نیکوتین در ۱۱ ماه است مورد دستفاده واقع شد تا اثرات منفی ناشی از قطع سیگار در حین و بعد از درمان را مدیریت کند و نرخ برگشت به اعتیاد را کاهش دهد

درباره دیگر اعتیادها، ریکاوری از اعتیاد به نیکوتین به عنوان تثبیت کننده تازه شدن پروسه های جسمی،ذهنی،احساسی و معنویت(جهانبینی) و کشف خود قرار گرفت.

لژیون های ویلیام وایت(گروه های حمایت برای احترام به روابط میان وایت-دژاکام به این نام خوانده میشوند) به طور منظم تشکیل میشوند تا حمایت های اجتماعی و احساسی برای قطع سیگار فراهم باشد.

قطع سیگار به صورت وسیله ای برای تکمیل ریکاوری و بهبود کیفیت سلامت و زندگی در ریکاوری به تصویر کشیده شده است.

رهبران کنگره ۶۰ نخستین کسانی بودند که قطع سیگار را انجام دادند و تجربیات خود را با جامعه کنگره ۶۰ در میان گذاشتند.

حمایت از قطع سیگار در یک اجتماع ریکاوری فعال ریشه دوانده است و زبان ریکاوری، ادبیات، ارزش ها، نشانه ها و مراسم مخصوص به خود را دارد.

جشنهای مربوط به قطع سیگار کاملا در کنگره ۶۰ آشکار هستند و اعضای خانواده و دوستان نیز در آنها حضور دارند.

افرادی که میخواهند به هر سطح در رهبران کنگره ۶۰ برسند ابتدا باید پروسه قطع سیگار را به اتمام رسانده باشند تا بتوانند برای این نقش ها انتخاب شوند.

یک مطالعه رسمی روی ۱۰۰ نفر اولی که قطع سیگار را در کنگره ۶۰ تکمیل کرده بودند نرخ ماندگاری بالا، نرخ پایین گزارش وسوسه برای سیگار و ماندگاری بالا بعد از یکسال از تکمیل درمان و همچنین گزارش های شخصی از بهبود های مهم در سلامت و کیفیت زندگی را آشکار ساخت.

پروسه رادیکال تغییر نگرش به سیگار در کنگره ۶۰ همچنان در جریان است. در دو سال گذشته، ۱۸۳۸ نفر موفق به قطع سیگار شده اند که ۹۱۸ نفر آنها در شعبه مرکزی تهران و ۹۲۰ نفر از شعبه های دیگر در شهرستان ها هستند.

تعداد کل لژیون های ویلیام وایت ۱۳۸ میباشد که ۵۶ عدد در تهران و ۸۲ عدد در دیگر شهر ها است. امروزه بیش از ۸۰۰ عضو کنگره ۶۰ در این لژیون ها حضور پیدا می کنند. انتظار میرود که این اعداد در سالهای آتی به سرعت افزایش پیدا کنند.

کنگره ۶۰ مثالی است برای وقتی که یک اجتماع درمانی یا ریکاوری خود را متعهد میداند تا اعتیاد به نیکوتین که مدت طولا نی میشود که سلامت و زندگی بلند مدت افراد در ریکاوری از اعتیادهای دیگر را آلوده کرده است را آدرس دهی نماید.

امیدوارم که این متدها عاقلانه در سرتاسر جهان انتشار پیدا کنند. در زیر عکس هایی از نحوه داخل شدن قطع سیگار به فرهنگ کنگره ۶۰ را میبینید. افرادی که خواهان اطلاعات بیشتر درباره کنگره ۶۰ هستند اینجا را کلیک کنند تا به سایت کنگره ۶۰ وارد شوند.

لینک اصلی مطلب : A VISION OF TOBACCO-FREE RECOVERY COMMUNITIES

مترجم احسان رنجبر