English Version
English

کارگاه آموزشی جهان‌بینی؛ درختکاری

کارگاه آموزشی جهان‌بینی؛ درختکاری

 

 

 

لینک دانلود فایل صوتی

 

دومین جلسه از دوره هشتاد و یکم کارگاه‌های آموزشی کنگره ۶۰؛ ویژه مسافران و همسفران؛ با استادی و نگهبانی آقای مهندس حسین دژاکام و دبیری همسفر مریم با دستورجلسه "درختکاری" چهارشنبه 02 اسفند ماه ۱۴۰2 ساعت 10:10 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حسین هستم یک مسافر.

ابتدا چند نکته را می گویم. وقتی می خواهیم افراد را به خدمت بگیریم. سعی کنیم کسی را انتخاب کنیم که توانایی انجام آن عمل را داشته باشد. ما در کنگره هیچوقت نمی خواهیم بر مبنای روابط دوستی کسی را انتخاب کنیم. موضوع دیگر گاهی اوقات هنوز ما قوانین سلام علیک کردن را نمی دانیم. در آقایان وقتی می خواهند دست بدهند مقام بالاتر اگر مایل دستش را دراز می کند دست می دهد. در کنگره هم را بغل می کنید شانه های یکدیگر را ببوسید نه صورت هم را زیر از نظر بهداشت ایجاد مشکل می کند.
مسئله دیگر چهل سی دی است. راهنما باید هر سی دی را که رهجو می نویسید در فرم هم به صورت تک به تک امضاء کند. آنجاست که باید کنترل کند. در سی دی ها هیچ ارتباطی با ایجنت ندارد. اگر راهنمایش نبود آنگاه می برد پیش ایجنت تا ایجنت امضاء کند. سی سی دی می تواند بدون راهنمایش باشد ایرادی ندارد. کسانی که قطع مواد می گیرند حداکثر دوماه فرصت دارند تا چهل سی دی خود را تکمیل کنند در غیر این صورت اجازه ورود به لژیون ها را ندارند. رهجو تخلف می کند، راهنما می دهد به مرزبان ها. مرزبان ها دیگر نباید به لژیون برگردانندش. کسی که در کنگره سواد ندارد ما نمی توانیم بپذیریم. در کنگره برای آموزش دیدن نیاز به سواد دارند.
کارهای تحقیقات هم رو به پیشرفت است. تحقیق رو فنتالین را آغاز کردیم. تلفات در مرگ هنگام استفاده از فنتالین خیلی بالاست. همزمان با فنتالین تریاک را هم آزمایش می کنیم که روی بیان ژن ها و سیستم عصبی چه اثراتی می گذارد.
دستور جلسه این هفته ما درختکاری است. زندگی ما در کره زمین کاملاً وابسته به گیاهان است. کار گیاهان این است که مواد مغذی خاک را در اختیار جسم ما قرار می دهند. کار دیگری که انجام میدهند تصفیه هواست. در تمام دنیا رسم بر این است که هر درختی که میبرند به جایش دو الی سه درخت می کارند. اگر درخت ها به مقدار کافی باشند آلودگی هوا و مسئله گرمایش زمین از بین خواهد رفت.
هر کسی که در کنگره به رهایی می رسد باید یک درخت بکارد و این قانون از زمان های کهن در فرهنگ ما بوده است و این بازپرداخت بدهی ما به طبیعت است. درختی را هم که می کاریم باید آبیاری کنیم و نگهداری کنیم. ایران به دلیل اینکه چهار فصل است در شهرهای مختلف در زمان های متفاوت درختکاری را آغاز می کنیم. ما هر سال درخت های بسیاز زیادی را کاشتیم و چندین هزار درخت کاشته ایم.
بچه های ما که درخت می کارند آبیاری می کنند و اگر به آن ها آب ندهی خشک می شوند. بچه ها با گالن می روند و لژیون به لژیون درختانی را که سال های گذشته کاشته ایم آبیاری می کنند. در اصفهان چندین هکتار درخت کاشته ایم و بیابان زدایی کرده ایم.

خیلی ممنونم که به صحبت های من گوش کردید.

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .