کارگاه آموزشی نمایندگی ارتش ویژه همسفران

اولین جلسه از دور بیستم سری کارگاههای آموزشی خصوصی ویژه همسفران کنگره 60 نمایندگی ارتش در روز دوشنبه در تاریخ 96/2/4 با دستور جلسه آداب معاشرت و بی ادبی، تعادل و بی تعادلی با استادی همسفر فرزانه، نگهبانی همسفر مینا و دبیری همسفر نفیسه رأس ساعت 16:10 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام می کنم خدمت همه عزیزان، پیشاپیش عید مبعث را به همه تبریک می گویم و امیدوارم برای همه خیر و برکت داشته باشد.

با توجه به شعر جناب سعدی، منشا ایمان ادب است، وقتی ما از مرحله حیوانی وارد مرحله انسانی می شویم یکسری قانون وجود دارد که با رعایت آنها انسان با ادبی می شویم. معنی ادب یعنی فرهنگ و دانش و یعنی رعایت یکسری رسم و رسوم و انسانی که به این اصول پایبند باشد انسان مودب لقب می گیرد. چرا وقتی از شخصی به عنوان انسان مودب یاد می کنیم یکسری صفات دیگر نظیر نظم و احترام نیز برای او قائل هستیم؟ زیرا در کنار ادب صفت دیگری همراه است به نام معاشرت، معاشرت از عشیره می آید و یعنی طایفه، ایل و خانواده، حالا آداب معاشرت یعنی کسی که قوانین و حرمتهای الهی را در یک عشیره، خانواده، جمع و یا جامعه به اجرا در می آورد و نمایان می کند البته همه اینها نشان از نوع افکار و گفتار و رفتار افراد دارد. کسی که با ادب رفتار میکند در حقیقت شخصیت خود را به نمایش می گذارد و این انسان از تعادل لازم برخوردار است و در جمع سخنی نمی گوید که باعث رنجش دیگران شود ولی وقتی کسی نتواند خود را در جمع کنترل کند یعنی از تعادل برخوردار نیست و قوانین را رعایت نمی کند. من برای اثبات حرفم به سوره نحل آیه 125 استناد می کنم، خدا به رسولش می فرماید: ای رسول ما، خلق را به حکمت و برهان و موعظه نیکو به راه خدا دعوت کن و به بهترین طریق مناظره کن. 

نشانه های ادب: خوشرویی، مهربان بودن، سلام کردن، نوع غذا خوردن در جمع، توجه به این نکته که همیشه میزبان باید بعد از همه از سر سفره بلند شود، وسط حرف دیگران نباید وارد شویم، هیچ وقت یک کوچکتر برای دست دادن به یک بزرگتر نباید پیش قدم شود، سپاسگزاری و ادب و احترام نسبت به نعتهای خدا.  به نظر من بالاترین ادب، قدردانی از خالق و بعد از آن قدردانی از پدر و مادر و کسانی که برای ما زحمت کشیدند می باشد، ما در کنگره بیشترین ادب و احترام را نسبت به بنیان کنگره 60 و بعد از آن به دیده بانان و راهنمایان و مرزبانان عزیز داریم.

مولانا: چون آدم گناه کرد خداوند او را از بهشت بیرون کرد، حق تعالی به آدم گفت: ای آدم چرا تورا از بهشت راندم با من بحث نکردی و دلیل نیاوردی؟ آدم گفت: می دانستم اما ترک ادب نکردم در حضرت تو و عشق نگذاشت که مواخذه کنم. از اینکه به صحبتهای من توجه کردید بی نهایت سپاسگزارم.

تهیه و تنظیم گزارش: همسفر هانیه
منبع: کنگره 60، نمایندگی ارتش
عکاس: همسفر هانیه