با ورود به کنگره 60، طبق قوانین، راهنمایی میشویم برای سه جلسه که لژیون خود را انتخاب کنیم. حالا برای اینکه سفر را آغاز کنیم به یک‌راه بلد نیاز هست که او همان راهنما با شال نارنجی است. پس هر جایگاه یک تعریف دارد و طبق تعریفش دارای چارچوب و قواعدی است. شخصی که وارد به کنگره می‌شود هدفی دارد، پس برای رسیدن به آن هدف باید تمام مراحل را یک‌به‌یک، طی کند. پس دیگر نام رهجو مناسب این شخص است و باید بپذیرد که وظایفی دارد و به آنها جامه عمل بپوشاند.
یک راهنما با شال نارنجی، یعنی که او راه را در زمان زودتری از رهجو طی کرده و می‌تواند رهجو را از سردرگمی نجات داده و به سمت مقصد صحیح هدایت کند. حالا اگر استاد راهنما جوان‌تر از من باشد و سن و سال کمتری داشته باشد عملکرد منِ رهجو باید چگونه باشد؟! بهتر است با ذکر یک مثال به بررسی موضع بپردازیم.
یک شخص برای یک سفر وارد یک شهر تاریخی می‌شود و میخواهد از قسمت‌های مختلف شهر دیدن کند. پس زمان و هزینه و هدف خاصی برای سفر خود دارد. یک‌خانه تاریخی در یک روستا که نامش هم در تمام کتاب‌ها آمده حالا شخص با ورود به روستا کودک هشت‌ساله‌ای را می‌بیند که در حال بازی است از آن سؤال می‌کند و کودک کوچه‌پس‌کوچه‌ها را طی می‌کند و شخص را به مکان موردنظر می‌رساند و حتی مطالبی جالب و تاریخی را هم برای شخص بازگو می‌کند. حالا تصور کنید که شخص موردنظر صرفاً به دلیل کم بودن سن کودک از او کمک نمیخواست، از کودکی که از بدو تولد در آن مکان حضورداشته و تمام عمرش از تاریخچه آن شنیده و برایش تکرار شده. پس باید تمام کوچه‌ها را طی کند زمان زیادی را تلف کند و برنامه‌های تفریحی زیادی را از دست بدهد آیا به مقصد برسد یا نه!
در کنگره شال نارنجی یعنی راه طی کرده، یعنی بَلَدِ راه. راهی که رهجو آن را نمی‌داند؛ یعنی از امتحان سختی عبور کرده! یعنی آزموده شده که آیا می‌تواند جانشین خوبی باشد برای ادامه راه و اهداف کنگره یا نه!
بنابراین جایگاه یک کمک راهنما به‌راحتی به دست نمی‌آید. حالا به دلیل اینکه استاد راهنمای فقط ازلحاظ سنی از رهجو کوچک‌تر است چه عملکردی باید انجام گیرد؟
آیا رهجو باید راهنما را جدی نگیرد؟
آیا باید میان صحبت‌های راهنما صحبت کند؟
آیا باید به‌جای استاد راهنما جوابِ سؤال رهجوی دیگری را بدهد؟
آیا باید بدون اجازه استاد راهنما لژیونش را ترک کند؟
این سؤالات جای تفکر دارد. جناب مهندس در سی‌دی‌های متعدد این نکته را یادآور می‌شوند که وقتی از در کنگره وارد می‌شوی تمام سِمَت و آنچه هستی را می‌گذاری و با یک نام کوچک وارد کنگره می‌شوی و این صرفاً به جهت گرفتن بهترین نتیجه از سفر هر رهجو می‌باشد چه مسافر و چه هم‌سفر. قدم‌به‌قدم، کلمه به کلمه در کنگره هدفمند و در جهت پیشبرد بهترین راه برای همه ره‌جوهاست. احترام و فرمان‌برداری از استاد راهنما یعنی طی کردن راه صحیح بدون اتلاف وقت و سردرگمی و پریشانی و احترام به قوانین و حرمت‌های کنگره احترام به خود است.
امید به اینکه رهجویی باشیم که در جهت اهداف کنگره راه را ادامه دهیم.
نویسنده: هم‌سفر مریم
لژیون: خانم علاقه‌مند
شعبه: سعادت‌آباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
3175