دستور جلسه این هفته: صبر، استقامت و آرامش

صبر، استقامت و آرامش

• اصولاً خوانندگان یک مطلب را به سه گروه تقسیم می‌کنند:

•  آن‌هایی که دوست دارند هر چه سریع‌تر نتیجه بحث را بدانند.

•  آن‌هایی که می‌خواهند بدانند بحث موردنظر کلاً چه استفاده‌ای دارد.

•  آن‌هایی که می‌خواهند علت و چرای مطرح‌شدن آن بحث را بدانند.

لذا با توجه به‌عنوان دستور جلسه این هفته از سه گروه دعوت می‌شود تا صبر پیشه کنند و تا به آخر این مطلب را بخوانند. همان‌گونه که می‌دانیم انسان موجود عجیبی است که وقتی بحث به صفات انسانی می‌رسد این موضوع ریشه‌دارتر و پررنگ‌تر می‌شود. خصوصاً زمانی که بدانیم همه صفات در وجود انسان نهفته است. حال یا به‌صورت فعال یا بالقوه، که یکی از این صفات صبر است. کلمه صبر از نام گیاهی به اسم صبر زرد گرفته‌شده که بسیار تلخ است و به همین علت که قدما همواره می‌گفتند " صبر تلخ است ولیکن بر شیرین دارد "

اما در مفهوم، صبر به معنای مقاومت در مقابل گذشت زمان برای رسیدن به هدف است. به عبارت بهتر، متأسفانه و یا خوشبختانه در جهان فیزیکی برای انجام هر عملی باید پروسه زمان را در نظر بگیریم و همان‌طور که در کتاب عبور از منطقه60 درجه زیر صفر صفحه 73 آمده است " هر فرآیند و زایشی، به مدت‌زمان خواصی نیاز دارد مثلاً برای کشت گندم 8 ماه زمان لازم است و یا نوزاد بایستی 9 ماه در شکم مادر بماند تا کامل شود "

پس لاجرم صبر ایجاب می‌کند که فرآیندها را به‌خوبی و شایستگی بشناسیم و زمان تعریف‌شده و لازم برای کامل شدن آن را تخمین بزنیم. این بدان معنی است که وقتی کسی پارامتر زمان را حذف می‌کند، خواسته یا ناخواسته خط قرمزی بر روی واژه صبر می‌کشد. برای درک مفهوم زمان مثالی می‌زنم. فرض کنیم شما با فردی می‌خواهید قرار ملاقات بگذارید و مکان این قرار را مثلاً برج میلاد تعیین می‌کنید. آیا این کافی است؟ ... مسلماً خیر. چراکه طرف مقابل سریعاً از شما سؤال می‌کند کجای برج میلاد؟ در کدام طبقه؟ پاسخ می‌دهیم در طبقه دهم. آیا این کافی است؟ بازهم پاسخ منفی هست، چراکه بلافاصله طرف مقابل از شما سؤال می‌کند، کی؟ چه زمانی؟ و اینجاست که بعد زمان خود را نشان می‌دهد.
به خاطر دارم یک‌بار خدمت استاد امین رسیدم و سؤالی را مطرح کردم. ایشان پس از پاسخ فرمودند: همواره نوشتار بهترین راه را به خاطر داشته  باش و از کنار آن به‌سادگی نگذر. اینکه همیشه بهترین راه، کوتاه‌ترین راه نیست، یک بینش والا است که هر کس آن را درک نمی‌کند. پس اگر آن را به‌درستی درک کنی، توانائی حل بسیاری از مسائل و مشکلات زندگی‌ات را کسب خواهی کرد...  آری عزیزان، از آن روز همواره این پیام عجیب و زیبا را با دقت بیشتری گوش می‌دهم. چراکه نه علاقه‌ای به غذای نیمه‌پخته و یا خام دارم و نه دوست دارم مشق‌هایم را دوباره بنویسم. پس درنهایت می‌توان صبر را این‌چنین تعریف کرد: " پذیرش عاقلانه فرآیند زمان و انجام عمل مناسب، جهت رسیدن به هدف."

پس حالا شاید با دانستن این مطلب دیدن بعضی از آگهی‌های تبلیغاتی با عناوینی همچون "ترک اعتیاد 1روزه" و یا " ترک اعتیاد تضمینی به‌صورت سرپائی" و .... بسیار خنده‌دار به نظر بیاید. چراکه تفکری که پشت این آگهی‌هاست، هیچ درک درستی از فرایند زمانی درمان اعتیاد ندارد. لذا همان‌طور که گندم بعد از 8 ماه و نوزاد انسان بعد از 9 ماه کامل می‌شوند، سفر تدریجی نیز تا 11 ماه زمان می‌برد که سیستم‌های جسم مجدداً راه‌اندازی شوند و فرد به درمان برسد. حال یک سؤال دیگر، آیا برای رسیدن به هدف، صبر تنها گزینه است؟ به عبارتی اگر من در سفر اول 10 ماه صبر کنم و بدون هیچ تلاشی دست روی دست بگذارم به درمان ؟ البته که نه. مسلماً برای رسیدن به هدف باید حرکت و تلاش کرد. و در طی مسیر یقیناً می‌بایست در مقابل مشکلات مالی، شغلی، خانوادگی، ناملایمات، بی‌مهری‌ها و ... مقاومت کرد. آری و می‌رسیم به مفهوم استقامت. جناب آقای مهندس تعبیر زیبایی از استقامت دارند. ایشان می‌فرمایند: استقامت یعنی مقاومت در برابر ضربه‌های پی‌درپی و فشار هائی که برای رسیدن به هدف تحمل می‌کنیم. شاید استقامت لباس زیبا و خوش رنگی است که تنها برازنده قامت رعنای صبر است و معنای واژه صبر با مفهوم استقامت کامل می شود.

قطعا تا به حال نام " محمد علی کلی " به گوشتان خورده است. او یکی از بزرگترین قهرمانان در تاریخ ورزش بوکس بوده است که نام و آوازه او از مرز افسانه ها گذشته است. جالب است بدانیم که مهم ترین خصیصه و علت اصلی پیروزی های او نه مشت های قدرتمندش و نه سرعت بالایش بود. بلکه استقامت و تحملی که در مقابل ضربات پی در پی حریفان از خود نشان داد به گواهی خودش اصلی ترین عامل موفقیتش بود. بی جهت نیست که ناپلئون بناپارت همواره می گفت در جنگ های سرنوشت ساز، همواره آخرین گردانی که وارد صحنه نبرد می شود نتیجه نهائی پیکار را رقم خواهد زد.

در هر صورت من باور نمی کنم کسی که پس از سال ها در خواندن به کسب مدرک دکتری نائل می گردد یا خلبانی که پس از سالها تلاش و آزمون های سخت موفق به پرواز می گردد و یا قهرمانی که پس از سالها تمرین و عرق ریختن بر روی سکوی اول مسابقات المپیک می ایستد. بدون صبر و استقامت در مقابل ضربات و مشکلات و سختی های فراوان به این مقام و عناوین برسند و شاهد موفقیت و پیروزی را در آغوش بگیرند. حال من تنها یک سوال دارم. آیا پس گرفتن کلید شهر وجودی و باز پس گرفتن گوهر جان، که شکار اهریمن اعتیاد شده کم ارزش تر از کسب مدرک دکترا، گواهی خلبانی و یا مقام اول المپیک است. آن هم در پریود زمانی کمتر از یک سال؟ مسلما چنین نیست. جرا که کسب همه عناوین و القاب بدون داشتن اختیار جسم و جان، پشیزی ارزش ندارد. مگرنه اینکه تمام سعی و تلاش آدمی برای رسیدن به آرامش و حال خوش است؟ چونانکه جناب مهندس می فرمایند: "زمانی که از مرزها و دروازه های صبر و استقامت عبور می کنیم آنگاه به دروازه های آرامش خواهیم رسید."

ما در کنگره60 سنگ محک جالبی داریم به این مضمون که هر چیزی را از روی ضدش می شناسیم. چرا که معتقدیم جهان بر پایه اضداد بنا شده است. پس برای درک بهتر آرامش باید ابتدا ضد آن را بشناسیم. در نوشتار مصرف کننده کیست آمده است که یک مصرف کننده، جهانی ممل از ترس، اضطراب، نگرانی و حقارت پیرامون خود به وجود آورده است. پس یعنی زمانی که سفرمان آغاز شد و در جهت صحیح که همان صراط مستقیم است حرکت کنیم، به تدریج ترس ها و نگرانی هایمان رنگ باخته و به آرامش واقعی نزدیک می شویم و این نتیجه عمل سالم ماست که با تفکر و تصمیم گیری های صحیح حاصل می شود.

آری ای عزیز،،،  آرامش میوه درخت صبر و استقامت است. آن هم همانگونه که در کلام الله شریف آمده است ، صبر جمیل (صبر به دور از غر زدن) والا در حالت عادی همه انسان ها آرامش دارند. در گردنه ها و پیچ های تند زندگی و در حال عبور از منطقه 60 درجه زیر صفر است که عیار واقعی هر کس مشخص می شود. امید آنکه جزو صبر کنندگان راستین باشیم که خداوند صبر کنندگان را بسیار دوست دارد.            

با احترام کمک راهنما مسافر محمد احمدی 

منبع کنگره 60