پنهان کردن بعضی از اشتباهات مانند ذغالی روشن در میان انبار انباشته از چوب‌های خشک می باشد که سرانجام روزی شعله‌ور شده و همه‌جا را به آتش می‌کشد.
اصولاً هر اشتباهی به‌واسطه علتی بروز می‌کند و شناخت این علل می‌تواند در پیشگیری از وقوع مجدد آن مؤثر باشد .
آدمی باید بپذیرد که اشتباه می‌کند و همچنین او باید مسئولیت خطاهای خویش را بپذیرد و همچنین سعی نماید تجربیات به‌دست‌آمده از خطاهای خود را به دیگران بیاموزد و از این طریق از بروز اشتباه در بین ده‌ها نفر دیگر پیشگیری نماید .
پذیرش اشتباه و قبول مسئولیت در قبال آن آغازی برای تفکر کردن است .
تصور کنید مثلاً فرزندی به‌دوراز چشم پدر سیگار می‌کشد و یک روز پدر وی تصادفی او را در حال سیگار کشیدن می‌بیند ( هیچ کاری نمی‌تواند تا ابد پنهان بماند و روزی آشکار خواهد شد )
در این لحظه پدر به سرزنش و تنبیه فرزند می‌پردازد و درنهایت فرزند او به پنهان کاری رو آورده و چه بسا در آینده به دور از چشم مواد خطرناک تری را تجربه می‌کند و ممکن است پدری هم اشتباه فرزند خود را ببیند و آن را بپذیرد و درصدد ریشه یابی آن بر آید و ممکن است علتها را یافته و در جهت بر طرف نمودن علتها اقدام نماید و سبب شود فرزند پنهان کاری نکرده و در کنار پدر به بر طرف نمودن عوارض ناخواسته آن اشتباه بپردازد و فرزند پدر خویش را یک تکیه گاه محکم به حساب آورده و در هنگام بروز مشکلات با او مشورت می نماید
هنگامی که انسانها تحمل کمی در برابر خطاهای یکدیگر از خود نشان می دهند زمینه برای پنهان کاری مهیا می شود و به دنبال آن دروغ گویی افزایش می یابد و همه اینها مستلزم انرژی زیادی می باشد و باید صرفا هزینه ای را تحمل کند و بدون هزینه نیست . و مقدار زیادی انرژی مصرف می شود برای پنهان کردن آن موضوع بدانیم که برای همیشه ماه پشت ابر نمی ماند و زمانی بیرون می‌آید.
همسفر مریم داراب
کنگره 60 نمایندگی پرستار
- تعداد بازدید از این مطلب :
3198