رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است، یکی یافتن راه و دوم آنچه برداشت مینماید.
در وادی دوم نوشتهشده است. هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمینهد. هیچکدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.
این وادی در مورد ارزش و اهمیت تمام موجودات در کل هستی که کائنات نام دارد حکایت میکند. اعم ازآنچه میبینیم و آنچه نمیبینیم؛ که مربوط به صور آشکار و صور پنهان آنها میشود. انسان نمادی از برتری و یا بهگونهای دیگر میتوان گفت از انسان بهعنوان اشرف مخلوقات نامبردهاند. آنهم فقط به دلیل یافتن راه برای رسیدن به تکامل. لذا باید گفت همان اندازه که راه مهم است برداشت از آن مهمتر میباشد و صحیح بودن هر دو به ما کمک میکند و این اعمال باعث میشود که بر سکون غلبه نمائیم.
در کائنات همهچیز در حال تغییر است؛ و این تغییر گاهی به بهترین شکل و گاهی به بدترین شکل اتفاق میافتد؛ که اضداد برای رسیدن به هدف بر روی آن صحه میگذارد تا به آن چیزی که مدنظر من است؛ یعنی حقیقت برسیم. حقیقت آن چیزی است که بوده و هست و خواهد بود. ولی ممکن است برداشت ما در همه موارد صحیح نباشد. چون خیلی از انسانها بیشتری را نسبت به برتری ترجیح میدهند و این دلیل بر حقانیت نیست.
بعضیهای میگویند حتماً بیدلیل نیست که اینهمه آدمها یکچیز را تأیید مینمایند. در چنین شرایطی هرگونه سوءاستفادهای در جامعه از انسانها میشود. درصورتیکه باید برای رسیدن به نتیجه مطلوب تفحص نمود و هیچ راهی را بدون دلیل تکذیب و تأیید ننمود. باید زمانی را برای برسی آن در نظر گرفت. تا دانست بیشتری دلیل بربرتری نیست. همینطور که در NGO دیگر مشاهده می نمائیم به دلیل ندانستن راه خیلی از مصرفکنندگان مواد مخدر و خانوادههایشان و افراد بیگانه جامعه قربانی شدهاند. اینجا است که برداشت مفهوم و معنی پیدا میکند. تجربه من در این رابطه میگوید.
برای تشخیص خوب و بد راه و دست یافتن به رموز از آن باید تسلیم بود و مطلق از همه راههایی که فکر میکنیم خوب است پیروی نمائیم و با مقایسه نسبت به آنها با توجه به حالی که داریم اظهارنظر نموده و نتیجه نهائی را فقط در زمان حال اعلام نموده و به تبلیغات توجه ننماییم و برای پیدا کردن راههای بهتر همیشه درحرکت باشیم. انسان چیزی بهجز کوشش و تلاش نیست.
ناگفته نماند که انسانها زندگی کردن مستلزم خدمت به خود و بعد به دیگران و عشق ورزیدن به تمام هستی میباشد و این بهجز حرکت در مسیر ارزشها و غلبه بر ضد ارزشها امکانپذیر نمیباشد و برای رسیدن به این هدف بزرگ همانطور که کنگره 60 پیشنهاد مینماید و تاکنون نتیجه گرفته است باید بهتدریج و با درایت و پیروی از یک اصول صحیح و داشتن راهنما صورت گیرد و در غیر این صورت به بیراهه خواهیم رفت.
نویسنده: محسن رسائی
- تعداد بازدید از این مطلب :
5267